| http://dbpedia.org/ontology/abstract
|
In linguistica, l'apocope, detta anche tro … In linguistica, l'apocope, detta anche troncamento, indica la caduta di un fono o di una sillaba nella parte finale di parola. Il fenomeno può essere sia l'esito finale di un processo di trasformazione della parola nel corso dei secoli, che si attesta, in questo caso, sotto una nuova forma d'uso corrente (città(de) e libertà(de)), dove il "troncamento" è permanente e del tutto indipendente dal contesto fonologico circostante, sia l'effetto di un'esigenza eufonica che porta alla soppressione della parte finale della parola per evitare incontri o fenomeni fonetici, come la rima, avvertiti talvolta come cacofonici. Benché quest'ultimo caso assomigli molto al fenomeno dell'elisione, anch'esso di natura eufonica, l'apocope si differenzia per la capacità della parola "tronca" di conservare e comunicare il suo significato, anche se pronunciata isolatamente, cioè in assenza di un contesto frasale; la distinzione tra i due fenomeni ha importanti conseguenze ortografiche, poiché l'elisione è sempre accompagnata dall'apostrofo, mentre il troncamento solo in pochi casi. mentre il troncamento solo in pochi casi.
, Als Apokope (von altgriechisch ἀποκοπή apo … Als Apokope (von altgriechisch ἀποκοπή apokopḗ, deutsch ‚Abschneidung‘, ‚Weglassung‘; IPA [aˈpoːkope]) bezeichnet man in der Sprachwissenschaft den Wegfall von Sprachlauten am Wortende. Die Apokope steht somit im Gegensatz zur Paragoge, welche die Lautanfügung am Wortende bezeichnet. Den Wegfall von Lauten im Wortinneren nennt man Synkope. Eine Apokope kann einen Aspekt der Wortbildung darstellen und dem Ausbau des Wortschatzes dienen. Sie kann im Verlauf des Sprach- oder Lautwandels eintreten oder als rhetorische Figur genutzt werden. In der Morphologie bezeichnet eine Apokope eine Wortbildung durch Wegfall von Wortbestandteilen, z. B. französisch cinéma statt cinématographe. Im Deutschen ist die Apokope des Endungs-e verbreitet. Als apokopiert bezeichnet man hier Wörter, die nach der normalisierten mittelhochdeutschen Grammatik ein Endungs-e hatten, das im aktuellen Sprachstand der Mundarten geschwunden ist. Betroffen davon ist der größte Teil des deutschen Sprachgebiets. Nur in einem Streifen am Nordrand der Mittelgebirge blieb das Endungs-e erhalten, dazu in einigen Dialekten am Südrand des Sprachgebiets. Neben Wörtern, in denen dem Endungs-e keine grammatische Funktion zukommt, beispielsweise „müde“ → „müd“ (das Symbol → steht für „entwickelt sich zu“), sind auch Wörter betroffen, in denen dem Endungs-e eine grammatische Funktion zukam oder zukommt. Beispiele dafür sind das Imperativ-e, beispielsweise „laufe“ → „lauf“, das Dativ-e, beispielsweise „dem deutschen Volke“ → „dem deutschen Volk“, das Plural-e, beispielsweise „Gänse“ → „Gäns“ oder das Präteritum-e, beispielsweise „führte“ → „führt“. Die Apokope des Präteritum-e macht Präteritum und Präsens der schwachen Verben ununterscheidbar und wird von manchen Sprachwissenschaftlern als Ursache für den oberdeutschen Präteritumschwund angesehen. Anfänglich konkurrierten im neuhochdeutschen Sprachgebiet verschiedene Schreibnormen: In der oberdeutschen Schreibsprache war es üblich, das in den dortigen Mundarten geschwundene Endungs-e nicht zu schreiben, während die sächsische Kanzleisprache das in den Mundarten Sachsens nicht geschwundene Endungs-e ausschrieb. Dieser Norm folgte auch Martin Luther. Das Auslaut-e galt den oberdeutschen Schreibern folglich als Lutherisches e. Im heutigen Standarddeutsch wird das Auslaut-e nach der Norm geschrieben und gesprochen und dringt aus dem Standarddeutschen erneut in die Umgangssprache vor. Aktuell wird in der deutschen Umgangssprache im Norden das „e“ nicht apokopiert, in der Mitte und im Süden wird das „e“ apokopiert und „ich hab“ anstelle von „ich habe“ gesprochen. Gelegentlich werden beide Formen als richtig akzeptiert, etwa die Apokope der Dativ-Endung „dem Hause“ oder „dem Haus“ oder die Synkope der Genitiv-Endung, etwa „des Sprachgebiets“ oder „des Sprachgebietes“. Sprachgebiets“ oder „des Sprachgebietes“.
, Apokope (uttalas a'på:kåpe) är en fonologisk term som innebär att ett språkljud (oftast vokal) i slutet av ett ord faller bort.
, Apokopa (gr. ἀποκοπή apokopḗ „odcięcie”, o … Apokopa (gr. ἀποκοπή apokopḗ „odcięcie”, od ἀποκόπτω apokóptō „odcinać”) – proces fonetyczny polegający na zaniku głoski lub głosek w wygłosie (na końcu wyrazu). W szczególności dotyczy nieakcentowanych samogłosek, np. pol. tak ze staropolskiego tako. Współcześnie apokopa występuje m.in. w języku włoskim, w którym przymiotnik grande zostaje skrócony do gran, gdy występuje przed rzeczownikiem: Gran Bretagna. Apokopa występuje również przy zapożyczaniu wyrazów: łac. octo → rum. opt (osiem). Odwrotnością apokopy jest paragoga.siem). Odwrotnością apokopy jest paragoga.
, 語尾音消失（ごびおんしょうしつ、apocope）または語末音消失（ごまつおんしょうしつ）とは、語の最後にくる1つ、あるいはそれ以上の音の脱落のこと。apocopeの語源はギリシャ語のapo-（〜からなくなる）+koptein（切ること）から派生したapokoptein（取り去る）。 歴史的音声学では、「apocope」は強勢（アクセント）のない母音の脱落を指すことが多い。（語尾母音消失または語末母音消失）
, En gramática, una apócope (del griego apok … En gramática, una apócope (del griego apokopé < apokopto, "cortar") es un metaplasmo donde se produce la pérdida o desaparición de uno o varios fonemas o sílabas al final de algunas palabras. Cuando la pérdida se produce al principio de la palabra se denomina aféresis, y si la pérdida tiene lugar en medio de la palabra se llama síncopa. Es una figura de dicción según la preceptiva tradicional.e dicción según la preceptiva tradicional.
, Апо́копа (от др.-греч. ἀποκοπή «усечение», … Апо́копа (от др.-греч. ἀποκοπή «усечение», происходит от слияния греч. слов apo «от» и koptein «резать») — фонетическое явление, обозначающее выпадение одного или нескольких звуков в конце слова, как правило конечного безударного гласного, приводящее к сокращению слова. Относится к метаплазмам. Особым видом апокопы считается словоерс. В русском языке слово «апокопа» является одним из четырёх самых длинных (вместе с «киноник», «ротатор», «тартрат») слов-палиндромов. В итальянском языке помимо элизии (выпадения последнего гласного) также наблюдаются выпадания целых слогов, которые при этом не маркируются апострофом (как в случае элизии). Называться это явление может по-разному:
* афереза (afèresi) — опускание слога в начале слова;
* синкопа (sincope) — опускание слога в середине слова;
* апокопа (apocope, также troncamento) — опускание последнего слога (без присоединения последующего слова).га (без присоединения последующего слова).
, Apocope of abissio is het verschijnsel dat … Apocope of abissio is het verschijnsel dat de laatste lettergreep van een woord wordt weggelaten, als een soort versterkte vorm van elisie. De apocope als stijlfiguur wordt in de poëzie veel toegepast, teneinde een goed ritme, rijm of metrum te krijgen. Ook in spreektaal komt het veel voor, waardoor vaak nieuwe, kortere woorden ontstaan: zo is 'auto' voortgekomen uit 'automobiel', 'disco' uit 'discotheek' etc. Een taal waarin dit veel gebeurt, is het Frans ('sympa' voor 'sympathique', 'vélo' voor 'vélocipède' etc.). Het weggelaten deel wordt in klassieke Nederlandse dichtkunst aangegeven met een apostrof (') of een circumflex (^).et een apostrof (') of een circumflex (^).
, In phonology, apocope (/əˈpɒkəpi/) is the loss (elision) of a word-final vowel. In a broader sense, it can refer to the loss of any final sound (including consonants) from a word.
, Apócope é um dos metaplasmos por queda ou supressão de fonemas a que as palavras podem estar sujeitas à medida que uma dada língua evolui. Neste caso, a palavra pode perder um ou mais fonemas no final.
, Apokopa je ztráta posledního, výjimečně ně … Apokopa je ztráta posledního, výjimečně několika posledních, fonémů ve slovu, zejména neznělých. Vyskytuje hojně v románských jazycích, například v italštině, španělštině, portugalštině, atd. Jde především o fonetický, spíše než gramatický jev, někdy může jít o odlišnost pouze v neformálním nebo slangovém mluveném slovu.neformálním nebo slangovém mluveném slovu.
, Apokopo estas la fenomeno de la ellaso de … Apokopo estas la fenomeno de la ellaso de la lasta silabo de vorto, kiel speco de plibonigita formo de elizio. La apokopo kiel vortfiguro estas ofte uzata en poezio por akiri bonan ritmon, rimon aŭ metrikon. Ĝi ankaŭ oftas en parolata lingvo, kiu ofte rezultigas novajn pli mallongajn vortojn. Tiel ekzemple "aŭto" venas de "aŭtomobilo" per la ellaso de 'mobilo', "diskoo" devenis el "diskoteko" per la ellaso de 'teko' ktp. Lingvoj, en kiuj ofte okazas apokopo, estas la franca ('sympa' anstataŭ 'sympathique', 'vélo' anstataŭ 'vélocipède', ktp.) kaj la hispana. La preterlasita parto estas indikita en iuj lingvoj (eble ankaŭ en esperanta poezio) per apostrofo (').aŭ en esperanta poezio) per apostrofo (').
, L'apòcope (paraula femenina) és un fenomen … L'apòcope (paraula femenina) és un fenomen fonètic que consisteix en la supressió d'un o de diversos fonemes al final d'una paraula. En català, el fenomen és molt ampli, i pot afectar les pronúncies dels verbs (digues+me > digue'm: cau la s final del verb); en mots acabats en -nt: permanent > permanén (ací parlaríem d'emmudiment); a síl·labes finals en -ada (típic del valencià en general): portada > portà; a síl·labes, fonamentalment en rossellonés o a les Illes Balears: paciència > pacienci o Núria > Nuri; o en el mateix ús de les formes reduïdes dels pronoms personals: prendre-se > prendre's (no confondre amb l'elisió); etc... A més, per exemple, per contagi del castellà: fotografia > foto, institut > insti, matemàtiques > mates, col·legi > cole, i als noms propis: Montserrat > Montse, o Barcelona > Barça (Barce). Un altre fenomen semblant és l'afèresi, en aquest cas la supressió d'un o més d'un fonema a principi de paraula, que sol donar-se en els noms propis de persona: Vicent > Cento (amb l'afegit d'una -o epentètica en valencià) o Eulàlia > Laia; encara que aquest fenomen concret no és fruit del contacte amb un altre mot precedent que n'influeix la pèrdua de la síl·laba. En les llengües romàniques, és un fenomen característic en llur evolució des del llatí, bé que té un abast més general en unes que en altres: planu > pla, bonu > bo, debemus > devem. Algunes llengües tenen alternances entre formes plenes i formes apocopades determinades per regles gramaticals segons el context i la posició de la paraula, com per exemple, les parelles de paraules castellanes un/uno, gran/grande, san/santo; o les italianes un/uno, bel/bello. En retòrica, l'apòcope és una figura usada com a llicència poètica, que consisteix en la supressió d'una o més síl·labes o sons àtons al final d'un mot. síl·labes o sons àtons al final d'un mot.
, Apokope adalah hilangnya satu bunyi atau lebih pada akhir suku kata. Misalkan dalam bahasa Indonesia kata serapan "rileks" sering kali dilafalkan sebagai [rilek].
, Une apocope, du grec ἀποκόπτω / apokóptô, … Une apocope, du grec ἀποκόπτω / apokóptô, « retrancher », est une modification phonétique, parfois utilisée comme figure de style, qui se caractérise par l'abréviation du mot complet, en gardant uniquement son ou ses premiers phonèmes ou syllabes (vocaliques ou consonantiques), par exemple « auto » pour « automobile ». L’apocope est le processus proprement dit (dans l’exemple précédent, la chute de « -mobile ») tandis que le résultat de l’apocope (ici, « auto ») est une abréviation. Elle correspond à un sens bien précis du mot complet lorsqu'il possède plusieurs homonymes. Cette contraction est souvent utilisée de manière familière pour simplifier le langage. Elle peut être employée sciemment pour oraliser un discours ou pour brouiller le message dans un but esthétique particulier. Elle est proche de l'élision, de l'ellipse, et de l'abréviation et contribue à la formation de néologismes. La dernière lettre est quelquefois remplacée par la voyelle ou le suffixe « -o » (par exemple dans apéro, dico, resto, etc.).ar exemple dans apéro, dico, resto, etc.).
, Апо́копа (грец. ἀποκοπή — «відсікання») — … Апо́копа (грец. ἀποκοπή — «відсікання») — явище відпадання одного або кількох звуків у кінці слова, наприклад «мо» замість «може». Також утворення нових слів шляхом скорочення. Внаслідок апокопи в українській мові виникли форми дієслова теперішнього часу, наприклад є < єсть, 2-ї особи однини (ходиш < ходиши), 3-ї особи однини пише < пишєть; минулий час однини чоловічого роду ніс < неслъ, 2-ї особи однини і множини наказового способу сядь < сѧди, несіть < несѣте; прислівники так < тако, вищий ступінь , гірш < горьше; іменники четвер < четвергъ, Костя < Костянтин тощо. Те ж саме можна сказати про ненаголошені форманти -ть < -ти (ходить < ходити), -м < -мо (ходим < ходимо), частки сь < ся, б < би, ж < же. Широко виявляється апокопа і в говорах: мо(може), гуцульське: Бра Ива, хо! (Брате Иване, ходи).ульське: Бра Ива, хо! (Брате Иване, ходи).
, حذف الآخِر (بكسر حرف الخاء) أو الترخيم، المراد به عند الصرفيين أن يسقط من آخر الكلمة حرف أو أكثر.
, Apokope hitz baten bukaeran silaba, letra … Apokope hitz baten bukaeran silaba, letra edo fonema bat edo gehiago kentzea da. Etimologiaz, antzinako grezierazko ἀποκοπή, «apokope», hitzetik dator, moztea esan nahi duena. Elipsi moat bat da eta poesian moduan erabilia izan da, adibidez hitz bat bokalez bukatzen denean eta hurrengoa ere bokalez hasten denean.n eta hurrengoa ere bokalez hasten denean.
|
| http://dbpedia.org/ontology/wikiPageExternalLink
|
http://www.lexico.com/definition/Apocope +
, http://www.worldwidewords.org/weirdwords/ww-apo1.htm +
|
| http://dbpedia.org/ontology/wikiPageID
|
1837830
|
| http://dbpedia.org/ontology/wikiPageLength
|
5769
|
| http://dbpedia.org/ontology/wikiPageRevisionID
|
1108038431
|
| http://dbpedia.org/ontology/wikiPageWikiLink
|
http://dbpedia.org/resource/Abbreviation +
, http://dbpedia.org/resource/Adverb +
, http://dbpedia.org/resource/Greek_language +
, http://dbpedia.org/resource/Colloquial_Finnish +
, http://dbpedia.org/resource/Noun +
, http://dbpedia.org/resource/Ordinal_number_%28linguistics%29 +
, http://dbpedia.org/resource/Old_English +
, http://dbpedia.org/resource/Received_Pronunciation +
, http://dbpedia.org/resource/Contraction_%28grammar%29 +
, http://dbpedia.org/resource/Category:Phonology +
, http://dbpedia.org/resource/Clipping_%28morphology%29 +
, http://dbpedia.org/resource/Lexico +
, http://dbpedia.org/resource/Oxford_University_Press +
, http://dbpedia.org/resource/Estonian_language +
, http://dbpedia.org/resource/One_hundred_years_of_solitude +
, http://dbpedia.org/resource/Elision +
, http://dbpedia.org/resource/Spanish_language +
, http://dbpedia.org/resource/Apheresis_%28linguistics%29 +
, http://dbpedia.org/resource/Liaison_%28French%29 +
, http://dbpedia.org/resource/Category:Figures_of_speech +
, http://dbpedia.org/resource/Rhoticity_in_English +
, http://dbpedia.org/resource/Phonology +
, http://dbpedia.org/resource/Middle_English +
, http://dbpedia.org/resource/Grammatical_number +
, http://dbpedia.org/resource/Northern_Italy +
, http://dbpedia.org/resource/French_phonology +
, http://dbpedia.org/resource/Cardinal_number_%28linguistics%29 +
, http://dbpedia.org/resource/Sami_languages +
, http://dbpedia.org/resource/Finnish_language +
, http://dbpedia.org/resource/Historical_linguistics +
, http://dbpedia.org/resource/Category:Abbreviations +
, http://dbpedia.org/resource/M%C4%81ori_language +
, http://dbpedia.org/resource/Genitive_case +
, http://dbpedia.org/resource/Italian_language +
, http://dbpedia.org/resource/Adjective +
, http://dbpedia.org/resource/Nominative_case +
, http://dbpedia.org/resource/R-colored_vowel +
, http://dbpedia.org/resource/Syncope_%28phonetics%29 +
, http://dbpedia.org/resource/Grammatical_gender +
, http://dbpedia.org/resource/Acronym +
|
| http://dbpedia.org/property/wikiPageUsesTemplate
|
http://dbpedia.org/resource/Template:Refn +
, http://dbpedia.org/resource/Template:Wikt-lang +
, http://dbpedia.org/resource/Template:Sound_change +
, http://dbpedia.org/resource/Template:Cite_Merriam-Webster +
, http://dbpedia.org/resource/Template:Short_description +
, http://dbpedia.org/resource/Template:Cbignore +
, http://dbpedia.org/resource/Template:IPAc-en +
, http://dbpedia.org/resource/Template:Cite_dictionary +
, http://dbpedia.org/resource/Template:IPA +
, http://dbpedia.org/resource/Template:Wiktionary +
, http://dbpedia.org/resource/Template:Dead_link +
, http://dbpedia.org/resource/Template:Transl +
, http://dbpedia.org/resource/Template:Reflist +
|
| http://purl.org/dc/terms/subject
|
http://dbpedia.org/resource/Category:Abbreviations +
, http://dbpedia.org/resource/Category:Figures_of_speech +
, http://dbpedia.org/resource/Category:Phonology +
|
| http://www.w3.org/ns/prov#wasDerivedFrom
|
http://en.wikipedia.org/wiki/Apocope?oldid=1108038431&ns=0 +
|
| http://xmlns.com/foaf/0.1/isPrimaryTopicOf
|
http://en.wikipedia.org/wiki/Apocope +
|
| owl:sameAs |
http://fr.dbpedia.org/resource/Apocope +
, http://id.dbpedia.org/resource/Apokope +
, http://www.wikidata.org/entity/Q112154 +
, http://fa.dbpedia.org/resource/%D8%AD%D8%B0%D9%81_%D9%BE%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86%DB%8C +
, http://pt.dbpedia.org/resource/Ap%C3%B3cope +
, http://et.dbpedia.org/resource/L%C3%B5pukadu +
, http://ja.dbpedia.org/resource/%E8%AA%9E%E5%B0%BE%E9%9F%B3%E6%B6%88%E5%A4%B1 +
, http://uk.dbpedia.org/resource/%D0%90%D0%BF%D0%BE%D0%BA%D0%BE%D0%BF%D0%B0 +
, https://global.dbpedia.org/id/BRGS +
, http://ar.dbpedia.org/resource/%D8%AD%D8%B0%D9%81_%D8%A2%D8%AE%D8%B1 +
, http://dbpedia.org/resource/Apocope +
, http://oc.dbpedia.org/resource/Apoc%C3%B2pa +
, http://es.dbpedia.org/resource/Ap%C3%B3cope +
, http://eo.dbpedia.org/resource/Apokopo +
, http://br.dbpedia.org/resource/Apokoptenn +
, http://da.dbpedia.org/resource/Apokope +
, http://jv.dbpedia.org/resource/Apocope +
, http://ba.dbpedia.org/resource/%D0%90%D0%BF%D0%BE%D0%BA%D0%BE%D0%BF%D0%B0 +
, http://ca.dbpedia.org/resource/Ap%C3%B2cope +
, http://pl.dbpedia.org/resource/Apokopa_%28proces_fonetyczny%29 +
, http://ky.dbpedia.org/resource/%D0%90%D0%BF%D0%BE%D0%BA%D0%BE%D0%BF%D0%B0 +
, http://la.dbpedia.org/resource/Apocope +
, http://ru.dbpedia.org/resource/%D0%90%D0%BF%D0%BE%D0%BA%D0%BE%D0%BF%D0%B0 +
, http://hu.dbpedia.org/resource/Apokop%C3%A9 +
, http://ro.dbpedia.org/resource/Apocop%C4%83 +
, http://cs.dbpedia.org/resource/Apokopa +
, http://nds.dbpedia.org/resource/Apokoop +
, http://kk.dbpedia.org/resource/%D0%90%D0%BF%D0%BE%D0%BA%D0%BE%D0%BF%D0%B0 +
, http://sv.dbpedia.org/resource/Apokope +
, http://sh.dbpedia.org/resource/Apokopa +
, http://it.dbpedia.org/resource/Apocope +
, http://wa.dbpedia.org/resource/Scawaedje_%28linwince%29 +
, http://eu.dbpedia.org/resource/Apokope +
, http://no.dbpedia.org/resource/Apokope +
, http://nl.dbpedia.org/resource/Apocope +
, http://an.dbpedia.org/resource/Apocope +
, http://gl.dbpedia.org/resource/Ap%C3%B3cope +
, http://fi.dbpedia.org/resource/Loppuheitto +
, http://rdf.freebase.com/ns/m.05_wkf +
, http://nn.dbpedia.org/resource/Apokope +
, http://sk.dbpedia.org/resource/Apokopa +
, http://de.dbpedia.org/resource/Apokope_%28Sprachwissenschaft%29 +
|
| rdfs:comment |
語尾音消失（ごびおんしょうしつ、apocope）または語末音消失（ごまつおんしょうしつ）とは、語の最後にくる1つ、あるいはそれ以上の音の脱落のこと。apocopeの語源はギリシャ語のapo-（〜からなくなる）+koptein（切ること）から派生したapokoptein（取り去る）。 歴史的音声学では、「apocope」は強勢（アクセント）のない母音の脱落を指すことが多い。（語尾母音消失または語末母音消失）
, Апо́копа (грец. ἀποκοπή — «відсікання») — … Апо́копа (грец. ἀποκοπή — «відсікання») — явище відпадання одного або кількох звуків у кінці слова, наприклад «мо» замість «може». Також утворення нових слів шляхом скорочення. Внаслідок апокопи в українській мові виникли форми дієслова теперішнього часу, наприклад є < єсть, 2-ї особи однини (ходиш < ходиши), 3-ї особи однини пише < пишєть; минулий час однини чоловічого роду ніс < неслъ, 2-ї особи однини і множини наказового способу сядь < сѧди, несіть < несѣте; прислівники так < тако, вищий ступінь , гірш < горьше; іменники четвер < четвергъ, Костя < Костянтин тощо. Те ж саме можна сказати про ненаголошені форманти -ть < -ти (ходить < ходити), -м < -мо (ходим < ходимо), частки сь < ся, б < би, ж < же., частки сь < ся, б < би, ж < же.
, Apocope of abissio is het verschijnsel dat … Apocope of abissio is het verschijnsel dat de laatste lettergreep van een woord wordt weggelaten, als een soort versterkte vorm van elisie. De apocope als stijlfiguur wordt in de poëzie veel toegepast, teneinde een goed ritme, rijm of metrum te krijgen. Ook in spreektaal komt het veel voor, waardoor vaak nieuwe, kortere woorden ontstaan: zo is 'auto' voortgekomen uit 'automobiel', 'disco' uit 'discotheek' etc. Een taal waarin dit veel gebeurt, is het Frans ('sympa' voor 'sympathique', 'vélo' voor 'vélocipède' etc.).pathique', 'vélo' voor 'vélocipède' etc.).
, Apokopo estas la fenomeno de la ellaso de … Apokopo estas la fenomeno de la ellaso de la lasta silabo de vorto, kiel speco de plibonigita formo de elizio. La apokopo kiel vortfiguro estas ofte uzata en poezio por akiri bonan ritmon, rimon aŭ metrikon. Ĝi ankaŭ oftas en parolata lingvo, kiu ofte rezultigas novajn pli mallongajn vortojn. Tiel ekzemple "aŭto" venas de "aŭtomobilo" per la ellaso de 'mobilo', "diskoo" devenis el "diskoteko" per la ellaso de 'teko' ktp. Lingvoj, en kiuj ofte okazas apokopo, estas la franca ('sympa' anstataŭ 'sympathique', 'vélo' anstataŭ 'vélocipède', ktp.) kaj la hispana.stataŭ 'vélocipède', ktp.) kaj la hispana.
, Apokopa je ztráta posledního, výjimečně ně … Apokopa je ztráta posledního, výjimečně několika posledních, fonémů ve slovu, zejména neznělých. Vyskytuje hojně v románských jazycích, například v italštině, španělštině, portugalštině, atd. Jde především o fonetický, spíše než gramatický jev, někdy může jít o odlišnost pouze v neformálním nebo slangovém mluveném slovu.neformálním nebo slangovém mluveném slovu.
, Apokope (uttalas a'på:kåpe) är en fonologisk term som innebär att ett språkljud (oftast vokal) i slutet av ett ord faller bort.
, L'apòcope (paraula femenina) és un fenomen … L'apòcope (paraula femenina) és un fenomen fonètic que consisteix en la supressió d'un o de diversos fonemes al final d'una paraula. En català, el fenomen és molt ampli, i pot afectar les pronúncies dels verbs (digues+me > digue'm: cau la s final del verb); en mots acabats en -nt: permanent > permanén (ací parlaríem d'emmudiment); a síl·labes finals en -ada (típic del valencià en general): portada > portà; a síl·labes, fonamentalment en rossellonés o a les Illes Balears: paciència > pacienci o Núria > Nuri; o en el mateix ús de les formes reduïdes dels pronoms personals: prendre-se > prendre's (no confondre amb l'elisió); etc... A més, per exemple, per contagi del castellà: fotografia > foto, institut > insti, matemàtiques > mates, col·legi > cole, i als noms propis: Montserrat > Montse,i als noms propis: Montserrat > Montse,
, Апо́копа (от др.-греч. ἀποκοπή «усечение», … Апо́копа (от др.-греч. ἀποκοπή «усечение», происходит от слияния греч. слов apo «от» и koptein «резать») — фонетическое явление, обозначающее выпадение одного или нескольких звуков в конце слова, как правило конечного безударного гласного, приводящее к сокращению слова. Относится к метаплазмам. Особым видом апокопы считается словоерс. В русском языке слово «апокопа» является одним из четырёх самых длинных (вместе с «киноник», «ротатор», «тартрат») слов-палиндромов.», «ротатор», «тартрат») слов-палиндромов.
, Apokope adalah hilangnya satu bunyi atau lebih pada akhir suku kata. Misalkan dalam bahasa Indonesia kata serapan "rileks" sering kali dilafalkan sebagai [rilek].
, حذف الآخِر (بكسر حرف الخاء) أو الترخيم، المراد به عند الصرفيين أن يسقط من آخر الكلمة حرف أو أكثر.
, En gramática, una apócope (del griego apok … En gramática, una apócope (del griego apokopé < apokopto, "cortar") es un metaplasmo donde se produce la pérdida o desaparición de uno o varios fonemas o sílabas al final de algunas palabras. Cuando la pérdida se produce al principio de la palabra se denomina aféresis, y si la pérdida tiene lugar en medio de la palabra se llama síncopa. Es una figura de dicción según la preceptiva tradicional.e dicción según la preceptiva tradicional.
, Apokope hitz baten bukaeran silaba, letra … Apokope hitz baten bukaeran silaba, letra edo fonema bat edo gehiago kentzea da. Etimologiaz, antzinako grezierazko ἀποκοπή, «apokope», hitzetik dator, moztea esan nahi duena. Elipsi moat bat da eta poesian moduan erabilia izan da, adibidez hitz bat bokalez bukatzen denean eta hurrengoa ere bokalez hasten denean.n eta hurrengoa ere bokalez hasten denean.
, Apokopa (gr. ἀποκοπή apokopḗ „odcięcie”, o … Apokopa (gr. ἀποκοπή apokopḗ „odcięcie”, od ἀποκόπτω apokóptō „odcinać”) – proces fonetyczny polegający na zaniku głoski lub głosek w wygłosie (na końcu wyrazu). W szczególności dotyczy nieakcentowanych samogłosek, np. pol. tak ze staropolskiego tako. Współcześnie apokopa występuje m.in. w języku włoskim, w którym przymiotnik grande zostaje skrócony do gran, gdy występuje przed rzeczownikiem: Gran Bretagna. Apokopa występuje również przy zapożyczaniu wyrazów: łac. octo → rum. opt (osiem). Odwrotnością apokopy jest paragoga.siem). Odwrotnością apokopy jest paragoga.
, In phonology, apocope (/əˈpɒkəpi/) is the loss (elision) of a word-final vowel. In a broader sense, it can refer to the loss of any final sound (including consonants) from a word.
, Une apocope, du grec ἀποκόπτω / apokóptô, … Une apocope, du grec ἀποκόπτω / apokóptô, « retrancher », est une modification phonétique, parfois utilisée comme figure de style, qui se caractérise par l'abréviation du mot complet, en gardant uniquement son ou ses premiers phonèmes ou syllabes (vocaliques ou consonantiques), par exemple « auto » pour « automobile ». L’apocope est le processus proprement dit (dans l’exemple précédent, la chute de « -mobile ») tandis que le résultat de l’apocope (ici, « auto ») est une abréviation.ocope (ici, « auto ») est une abréviation.
, Apócope é um dos metaplasmos por queda ou supressão de fonemas a que as palavras podem estar sujeitas à medida que uma dada língua evolui. Neste caso, a palavra pode perder um ou mais fonemas no final.
, In linguistica, l'apocope, detta anche tro … In linguistica, l'apocope, detta anche troncamento, indica la caduta di un fono o di una sillaba nella parte finale di parola. Il fenomeno può essere sia l'esito finale di un processo di trasformazione della parola nel corso dei secoli, che si attesta, in questo caso, sotto una nuova forma d'uso corrente (città(de) e libertà(de)), dove il "troncamento" è permanente e del tutto indipendente dal contesto fonologico circostante, sia l'effetto di un'esigenza eufonica che porta alla soppressione della parte finale della parola per evitare incontri o fenomeni fonetici, come la rima, avvertiti talvolta come cacofonici. rima, avvertiti talvolta come cacofonici.
, Als Apokope (von altgriechisch ἀποκοπή apo … Als Apokope (von altgriechisch ἀποκοπή apokopḗ, deutsch ‚Abschneidung‘, ‚Weglassung‘; IPA [aˈpoːkope]) bezeichnet man in der Sprachwissenschaft den Wegfall von Sprachlauten am Wortende. Die Apokope steht somit im Gegensatz zur Paragoge, welche die Lautanfügung am Wortende bezeichnet. Den Wegfall von Lauten im Wortinneren nennt man Synkope. Eine Apokope kann einen Aspekt der Wortbildung darstellen und dem Ausbau des Wortschatzes dienen. Sie kann im Verlauf des Sprach- oder Lautwandels eintreten oder als rhetorische Figur genutzt werden.oder als rhetorische Figur genutzt werden.
|
| rdfs:label |
Апокопа
, Apokopo
, 語尾音消失
, Apokopa (proces fonetyczny)
, Apokope
, Apocope
, Apokopa
, Apócope
, Apokope (Sprachwissenschaft)
, حذف آخر
, Apòcope
|
