| http://dbpedia.org/ontology/abstract
|
시보글리니대과는 유수동물(Pogonophora)과 베스티멘티페라(Vestim … 시보글리니대과는 유수동물(Pogonophora)과 베스티멘티페라(Vestimentifera)를 구성하는 다모류 환형동물의 과이다. 유수동물(有鬚動物)은 몸의 몇 배나 되는 키틴질의 튼튼한 긴 관 속에서 살고 있다. 관은 지름 0.3-0.5㎜, 길이 20㎝ 안팎인 것이 많은데, 큰 것은 지름 1.5㎜, 길이 1.5m나 되는 것도 있다. 몸은 짧은 전체·중체와 긴 후체의 세 부분으로 이루어져 있다. 전체에는 두엽과 촉수가 있고, 중체에는 V자형의 수강(手綱)이 있는데, 이 수강은 표피가 융기된 것으로서 작용은 확실히 알려져 있지 않다. 한편, 후체에는 각종 유두 돌기나 매우 작은 수많은 치판들이 늘어선 환대 등이 있으며, 끝쪽은 체절과 비슷한 구조를 하고 있는데 각 마디에는 두 쌍의 짧은 강모가 나 있다. 두엽의 배쪽에는 1-200개 또는 그 이상의 촉수가 있는데, 이들 촉수는 퇴화된 입이나 항문 대신 소화 기관의 역할을 담당하고 있다. 암수딴몸이며, 수컷의 생식 구멍은 후체의 안쪽에, 암컷의 생식 구멍은 수컷보다 약간 뒤쪽에 열려 있다. 촉수의 작은 가지 밑부분에는 샘세포가 일렬로 둘러싸고 있는데, 그 바깥쪽에는 섬모가 줄을 이루고 있다. 이 섬모들이 물의 흐름을 일으켜 먹이를 모으면, 샘세포들은 먹이를 소화하고 흡수하여 그 영양분이 혈액을 통해 몸의 각 부분으로 운반되도록 한다.화하고 흡수하여 그 영양분이 혈액을 통해 몸의 각 부분으로 운반되도록 한다.
, Els siboglínids (Siboglinidae) són una fam … Els siboglínids (Siboglinidae) són una família d'anèl·lids poliquets de l'ordre dels sabèl·lides, per bé que durant anys van ser considerats un embrancament propi, denominat pogonòfors (Pogonophora). Són animals poc coneguts, vermiformes i que viuen dins un tub. No van ser descoberts fins al 1900, quan se'n van trobar alguns exemplars per mitjà de dragats a grans profunditats a la costa d'Indonèsia. Acostumen a viure en els fons marins, generalment a més de 200 metres. Aquesta circumstància, unida a la seva extrema fragilitat en dificulta en gran manera l'estudi. Se'n coneixen 196 espècies.nera l'estudi. Se'n coneixen 196 espècies.
, Skäggmaskarna (Siboglinidae, syn. Pogonoph … Skäggmaskarna (Siboglinidae, syn. Pogonophora) tillhör de rörbyggande ringmaskarna och lever på botten av nästan alla världshav på 1 000 till 10 000 meters djup. Det finns arter som är så små som en halv centimeter långa och så stora som 3 meter långa, men i normalfallet är de 5 till 75 millimeter långa med en kroppsdiameter på mellan 0,1 och tre millimeter. Den största skäggmasken är den vid underjordiska varma källor levande Riftia pachyptila som blir 3 meter lång och har en kroppsdiameter på fyra centimeter. Skäggmaskarna betraktas numera vanligen som en ordning av ringmaskar men har tidigare även betraktas som en egen stam. Alla skäggmaskar bor i rör på havsbotten; dessa rör har samma diameter som individen, men kan vara upp till tre gånger så långa. Skäggmaskar kan uppträda i stora bestånd. Siboglinum veleronis som lever utanför Kaliforniens kust har till exempel observerats med upp till 200 individer/kvadratmeter. Större delen av de i dag kända 150 arterna lever i västra Stilla havet. De finns också i djuphavsgravar, vid Amerikas ostkust från Nova Scotia till Florida, i Mexikanska golfen, Karibien, utanför Brasilien, vid Grönland och i nordöstra Atlanten mellan Norge och Biscayabukten, i Indiska oceanen och några enstaka arter vid Nya Zeeland. Det vetenskapliga namnet Pogonophora kommer från grekiska och betyder "skäggbärare".r från grekiska och betyder "skäggbärare".
, 西伯加蟲科（學名：Siboglinidae）是动物界環節動物門多毛綱纓鰓蟲目之下的一 … 西伯加蟲科（學名：Siboglinidae）是动物界環節動物門多毛綱纓鰓蟲目之下的一個科。本科物種包括原來鬚腕动物门（Pogonophora）及前庭動物門（Vestimentifera）的所有物種合共約100個物種单体管栖蠕虫状动物，埋藏於100米到10公里水深的深海的沉積物中，但亦偶或见于浅海。 圆筒状身体，一般分前体、中体和后体，各有体腔和体腔管；血液系统完整，背部腹部各有一条主血管，腹血管前有心脏和围心腔，系；雌雄异体，生殖腺位于后体。是所发现的惟一没有嘴巴和消化管的非寄生性动物，鬚腕动物其下生出触手一条或多条，触手两侧多羽状鬚，故名。触手中空，体腔和血管通入其中，有呼吸、循环或摄取养料的功能。跟其他管觸鬚下綱的物種一樣，本科物種均沒有牙或下顎，但觸肢上的開槽和纖毛已經消失。表皮外有角质层，它的微观结构和其他环节动物的一致。它们身体末端的钩型刚毛用于固定身体。身体有两体节，各拥有一对体腔。它们生活在10到20摄氏度水温的海水中。与或形成共生。身体有两体节，各拥有一对体腔。它们生活在10到20摄氏度水温的海水中。与或形成共生。
, Vláknonošci (bradatice; Siboglinidae, dřív … Vláknonošci (bradatice; Siboglinidae, dříve též Pogonophora) je skupina mořských mnohoštětinatých kroužkovců. Jejich fylogenetické postavení nebývalo jisté, často byli považováni za zvláštní kmen či dva nepříbuzné kmeny živočichů, dokonce se objevily i názory, že jde o příbuzné druhoústých. Dnes je již zřejmé, že patří mezi mnohoštětinatce, dokonce jsou všichni řazeni do jediné čeledi Siboglinidae (Caullery, 1914) řádu (Canalipalpata), přestože jde o druhy mezi sebou dosti odlišné. Vláknonošci jsou článkovaní červi (jejich článkování není ale příliš zřetelné, neboť druhý tělní článek je velmi výrazně prodloužený), kteří žijí přisedle v mořských hlubinách. Chybí jim trávicí soustava včetně ústního otvoru, místo ní mají zvláštní orgán trofozom, ve kterém žijí bakteriální symbionti, kteří syntetizují organické sloučeniny díky energii získané ze sloučenin síry. Vláknonošci jsou tak vlastně chemoautotrofním systémem, který nepotřebuje k životu sluneční energii. Žijí u tzv. černých kuřáků (např. druh riftie hlubinná).rných kuřáků (např. druh riftie hlubinná).
, السبوغلينات (الاسم العلمي: Siboglinidae) هي فصيلة من الحلقيات تتبع رتبة السابيليات من طائفة كثيرات الأشعار.
, Siboglinidae é uma família de anelídeos tu … Siboglinidae é uma família de anelídeos tubulares e vermiformes que dependem de bactérias simbiontes quimioautotróficos para a sua nutrição. Esta família pertencente à subordem Sabellida da classe Polychaeta (poliquetas). Quatro clados dentro da família Siboglinidae são reconhecidos: Frenulata, Vestimentifera e Sclerolinum (Monolifera) e o recente descoberto Osedax. O táxon inclui atualmente os organismos anteriormente conhecidos como Pogonophora. Alguns espécimes formam grandes comunidades em fontes hidrotermais, enquanto que outros são menores e encontrados em associação à sedimentos reduzidos, como emanações frias de metano ou detritos submersos de plantas terrestres. Além disso, também podem habitar ossos de baleias, se alimentando de modo saprófago. Os primeiros organismos desta família, que agrupa cerca de 100 espécies extantes validamente descritas, foram descobertos no ano 1900, quando foram encontrados alguns exemplares entre os dragados obtidos a grandes profundidades na costa da Indonésia pelo navio oceanográfico holandês .onésia pelo navio oceanográfico holandês .
, Die Bartwürmer oder Bartträger (Siboglinid … Die Bartwürmer oder Bartträger (Siboglinidae) sind eine Familie röhrenbauender Ringelwürmer (Annelida), die ihren Lebensraum auf dem Meeresboden fast aller Weltmeere vor allem in 1.000 bis 10.000 Meter Tiefe haben. Je nach Art werden sie zwischen 0,5 und 300 Zentimeter groß. Der größte Bartwurm ist die im Bereich von unterseeischen heißen Quellen (Black Smoker) lebende Riftia pachyptila. Auf Grund ihrer anatomischen Besonderheiten – die Tiere besitzen beispielsweise keinen Darm – galten sie lange Zeit als eigener Tierstamm Pogonophora (Pogonophoren). Bartwürmer können in großen Massen auftreten. So wurde der Bartwurm Siboglinum veleronis vor der kalifornischen Küste in einer Anhäufung von bis zu 200 Exemplare pro Quadratmeter vorgefunden. Die Ernährung aller Bartwürmer erfolgt über symbiotische Bakterien, die Schwefelverbindungen in organische Nahrungsstoffe umwandeln. Der klassische wissenschaftliche Name (Pogonophora) leitet sich von dem griechischen πώγων pṓgōn, „Bart“ und φέρω phérō, „ich trage“ her, bedeutet also wörtlich übersetzt „Bartträger“. Der wissenschaftliche Name der Familie (Siboglinidae) erinnert an die erste Entdeckung einer Bartwurm-Art auf der Siboga-Expedition (1899–1900) in indonesischen Gewässern.on (1899–1900) in indonesischen Gewässern.
, Siboglinidae, ook bekend als baardwormen, … Siboglinidae, ook bekend als baardwormen, is een familie van borstelwormen uit de orde van de Sabellida. In het verleden werd de stam Pogonophora binnen het dierenrijk onderscheiden. Tegenwoordig worden ze samen met de voormalige stam Vestimentifera ingedeeld in de familie van de Siboglinidae.gedeeld in de familie van de Siboglinidae.
, Siboglinidae edo Pogonoforoak (Pogonophora … Siboglinidae edo Pogonoforoak (Pogonophora, latinetik pogon, bizarra, eta phora, eraman), oso gutxi ezagutzen den animalia banaketa bat da. Banaketa honetako animaliak, zizare itxurakoak dira, hodi formakoak. Ez ziren 1900 arte aurkituak izan. Urte honetan aurkitu ziren aleren batzuk, Indonesiako kostaldeko sakonera handietan eginiko bidez. Itsasondoetan bizi ohi dira, 200 metro baino gehiagoko sakoneratara, Baldintza honek, euren hauskortasunari lotua, banaketa honetako animalien azterketa zailtzen du. Animalia sesilak dira, eta eurek egiten dituzten kitinazko hodi bertikaletan bizi dira. Euren forma zizareena bezalakoa da, gorputz zilindriko batekin. Euren gorputza, burua, enborra eta opistosoman banatzen da (1963 arte deskribatua izan ez zena). Buruak, garro kopuru aldagarri bat du, banaketari izena ematen diotenak direnak. Talde honen ezaugarri nagusienetako bat, ahorik eta liseri hodirik ez izatea da. Egia esan, sufreko bakterio kimioautotrofoekin duten mutualismoari esker elikatzen dira. Bakterio hauek, hidrogeno sulfuroa herdoiltzen dute, pogonoforoari, honek elikatzeko behar duen energia emanez. Bakterioak trofosoman daude, enbrioiaren liseri hodiaren erdialdeko zatitik eratorria den organo batean (gainontzeko liseri hodia, heldutasunera iritsitakoan galtzen da). Honegatik, hidrogeno sulfuroan aberatsak diren tokietan bizitzeko beharra dute, ia bizidun gehienentzako, ezin biziriko tokiak direnak, jatorri bolkanikodun pitzadura ozeaniko hidrotermalak bezala. Pogonoforoen postu filogenetiko oraindik ez dago batere argi, itxuraz, anelidoekin lotuta dauden arren. Bi klasetan banatzen dira: Perviata eta Vestimentifera. Azken hauek, tamaina handiak hartzen dituzte (1,5 metro Riftia pachyptila espeziaren kasuan) eta sakonera handiagoetan bizi dira. Aditu batzuek, vestimentiferoek beste banaketa ezberdin bat osatzen dutela diote, beste batzuek, Annelida banaketaren barnean sartzen dituzte. Kasu honetan, hasiera batean, Pogonophora klaseko partaide bezala aipa daitezke, berrikiago, opistosoma aurkitu dela eta (duela gutxirarte harrapaketetan galtzen zen), Pogonophoridae familia bezala jartzen da klaseko ordenaren barnean. Honen alde eginez, McHughek (1997) ADNaren sekuentziazioaren frogak gehitzen ditu.
* Datuak: Q809618
* Multimedia: Siboglinidae
* Espezieak: Siboglinidaea: Siboglinidae
* Espezieak: Siboglinidae
, Siboglinidae is a family of polychaete ann … Siboglinidae is a family of polychaete annelid worms whose members made up the former phyla Pogonophora and Vestimentifera (the giant tube worms). The family is composed of about 100 species of vermiform creatures which live in thin tubes buried in sediments (Pogonophora) or in tubes attached to hard substratum (Vestimentifera) at ocean depths ranging from 100 to 10,000 m (300 to 32,800 ft). They can also be found in association with hydrothermal vents, methane seeps, sunken plant material, and whale carcasses. The first specimen was dredged from the waters of what is now Indonesia in 1900. These specimens were given to French zoologist Maurice Caullery, who studied them for nearly 50 years.ery, who studied them for nearly 50 years.
, Погонофо́ры (лат. Siboglinidae; [syn. Pogo … Погонофо́ры (лат. Siboglinidae; [syn. Pogonophora] от др.-греч. πώγων, «борода» и φορός, «несущий») — группа морских беспозвоночных животных, обитающих в хитиновых трубках. Погонофоры широко распространены на морском дне, однако первые их представители были найдены во время зоологической при глубоководных тралениях в водах Индонезии в 1900 и описаны только в 1914 году . Находка была отнесена к морским кольчатым червям. Как выяснилось, погонофоры обладают своеобразной чертой — во взрослом состоянии они полностью лишены органов пищеварения. Значительный вклад в изучение погонофор внесли экспедиции советского научно-исследовательского судна «Витязь» в течение четверти века с 1949 года. По их материалам было описано свыше 70 новых видов погонофор. Классификация погонофор до сих пор не утвердилась окончательно. В 1944 году советский зоолог В. Н. Беклемишев предложил рассматривать их как самостоятельный тип животного царства, названный им Pogonophora (ранее это название было предложено как название класса шведским зоологом Йогансеном (K.E. Johansson, 1937)). А. В. Иванов, подробно изучивший строение и развитие погонофор, в 1952 году описал этот тип под названием Brachiata, однако позднее он признал приоритет Беклемишева и вернулся к его названию типа. Но сейчас надёжно установлено близкое родство погонофор с аннелидами, поэтому их всё чаще снова относят к типу кольчатых червей.аще снова относят к типу кольчатых червей.
, Les Siboglinidae ou Pogonophores (littéral … Les Siboglinidae ou Pogonophores (littéralement « porteurs de barbes », du grec pogonos, « barbe » et phore « porteur ») sont une famille de vers annélides polychètes sédentaires. Elle a été découverte par Caullery en 1914. Certaines sources[réf. nécessaire] semblent considérer que l'embranchement ou classe des Pogonophora est désuet et considèrent ce groupe d'animaux comme la famille des Siboglinidae. D'autres sources considèrent les deux taxons indépendants. D'autres sources encore placent les Siboglinidae sous les Pogonophora.ent les Siboglinidae sous les Pogonophora.
, Siboglinidae Caullery, 1914 è una famiglia di anellidi pogonofori.
, シボグリヌム科 (Siboglinidae) は、環形動物多毛類の科である。・ハオリムシ・ホネクイハナムシが属する。以前は有鬚動物（ゆうしゅどうぶつ、Pogonophora）として門の扱いであった（）。
, Los siboglínidos (Siboglinidae) o pogonófo … Los siboglínidos (Siboglinidae) o pogonóforos (Pogonophora), a veces Vestimentifera son un grupo escasamente conocido de animales triblásticos, vermiformes y tubícolas. No fueron descubiertos hasta el año 1900, cuando los científicos del buque oceanográfico neerlandés Siboga encontraron algunos ejemplares por medio de dragados a grandes profundidades en la costa de Indonesia. Se conocen 196 especies actuales, que suelen vivir en los fondos marinos, generalmente a profundidades mayores de 200 metros. Esta circunstancia, unida a su extrema fragilidad dificulta en gran medida su estudio. Son animales sésiles, y viven en tubos verticales, compuestos por una mezcla de proteínas y quitina, que ellos mismos fabrican a partir de la epidermis. Este tubo tiene una consistencia sólida y rígida, pero en el género Riftia es flexible.ida, pero en el género Riftia es flexible.
, Rurkoczułkowce (Siboglinidae) – rodzina os … Rurkoczułkowce (Siboglinidae) – rodzina osiadłych, morskich pierścienic z gromady wieloszczetów, dawniej klasyfikowana w randze typu lub gromady Pogonophora (pogonofory). Żyją w białkowo-chitynowych rurkach przytwierdzonych do dna, tylko w morzach pełnosłonych, w strefach głębszych, od 200 do 10 000 m p.p.m. Charakteryzują się silnie rozwiniętymi czułkami osadzonymi w przedniej części znacznie wydłużonego ciała (o długości od 5 mm do ponad 2 m). Długość ciała większości gatunków mieści się pomiędzy 10–75 cm przy średnicy ciała 0,1–3,0 cm Opisano ok. 150 gatunków. Należące do nich drożnorurkowe występują głównie w wodach zimniejszych, o temperaturze -1,3 do 13 °C, osadzone domkami w mule. Kilka gatunków zamieszkuje rozkładające się drewno, liny lub rozkładającą się skórę opadłą na dno morza. Niedrożnorurkowe tworzą charakterystyczną faunę obrzeży ujść gorących podmorskich źródeł (kominów hydrotermalnych), o wodach bogatych w siarkę. Występują w ogromnych populacjach, tworzących "łąki" podwodne. W trakcie metamorfozy zanika ich przewód pokarmowy, odżywiają się dzięki symbiozie z populacjami bakterii utleniającymi siarkowodór, wypełniającymi specjalne narządy (trofosomy) rurkoczułkowców. Bakterie mogą stanowić nawet połowę masy rurkoczułkowca. Rurkoczułkowce wykazują niespotykane u innych zwierząt przystosowania. Na przykład gatunek Riftia pachyptila wykorzystuje do transportu tlenu i jonów siarczkowych specyficzną, zmodyfikowaną hemoglobinę, nieulegającą uszkodzeniu w obecności siarkowodoru, jak to się dzieje u innych zwierząt. Alvinella pompejana jest prawdopodobnie jedynym gatunkiem wielokomórkowym tolerującym temperatury około 80 °C (skrajne termofile). Głębinowe drożnorurkowe należą do najbardziej długowiecznych zwierząt. Ocenia się, że przedstawiciele gatunku Lamellibrachia mogą żyć 170 do 250 lat, co stanowi rekord długości życia wśród zwierząt bezkręgowych i wyraźne odstępstwo od obserwowanej korelacji między wielkością organizmu a jego długością życia. Rurkoczułkowce początkowo opisywano jako przedstawicieli wieloszczetów osiadłych. W 1914 utworzono dla nich odrębny typ o niejasnych pokrewieństwach. W latach trzydziestych XX w. klasyfikowano je w randze gromady Pogonophora. Początkowe opisy (do roku 1964) bazowały na niekompletnym materiale (brakowało opistosomy), co powodowało, że ich "osobliwą" budowę porównywano do półstrunowców i zaliczano do wtóroustych. Przykłady historycznych klasyfikacji rurkoczułkowców w zależności od ujęcia: Jako typ dzielony na 2 gromady:
* drożnorurkowe, czyli żeberkowce (Perviata)
* niedrożnorurkowe, czyli zatyczkowce (Obturata albo Vestimentifera) Jako gromada dzielona na trzy podgromady:
* Frenulata
* Monilifera
* Vestimentifera Najnowsze badania morfologiczne i genetyczne wskazują jednak, że rurkoczułkowce są silnie zmodyfikowanymi pierścienicami. Są więc pierwouste. Zaliczono je do gromady wieloszczetów i rzędu Canalipalpata.omady wieloszczetów i rzędu Canalipalpata.
, Погонофо́ри (лат. Pogonophora) — червоподібні морські тварини, що живуть на великих глибинах (від 2 000 до 9 000 метрів).
|
| rdfs:comment |
Siboglinidae Caullery, 1914 è una famiglia di anellidi pogonofori.
, Die Bartwürmer oder Bartträger (Siboglinid … Die Bartwürmer oder Bartträger (Siboglinidae) sind eine Familie röhrenbauender Ringelwürmer (Annelida), die ihren Lebensraum auf dem Meeresboden fast aller Weltmeere vor allem in 1.000 bis 10.000 Meter Tiefe haben. Je nach Art werden sie zwischen 0,5 und 300 Zentimeter groß. Der größte Bartwurm ist die im Bereich von unterseeischen heißen Quellen (Black Smoker) lebende Riftia pachyptila. Auf Grund ihrer anatomischen Besonderheiten – die Tiere besitzen beispielsweise keinen Darm – galten sie lange Zeit als eigener Tierstamm Pogonophora (Pogonophoren).ener Tierstamm Pogonophora (Pogonophoren).
, 시보글리니대과는 유수동물(Pogonophora)과 베스티멘티페라(Vestim … 시보글리니대과는 유수동물(Pogonophora)과 베스티멘티페라(Vestimentifera)를 구성하는 다모류 환형동물의 과이다. 유수동물(有鬚動物)은 몸의 몇 배나 되는 키틴질의 튼튼한 긴 관 속에서 살고 있다. 관은 지름 0.3-0.5㎜, 길이 20㎝ 안팎인 것이 많은데, 큰 것은 지름 1.5㎜, 길이 1.5m나 되는 것도 있다. 몸은 짧은 전체·중체와 긴 후체의 세 부분으로 이루어져 있다. 전체에는 두엽과 촉수가 있고, 중체에는 V자형의 수강(手綱)이 있는데, 이 수강은 표피가 융기된 것으로서 작용은 확실히 알려져 있지 않다. 한편, 후체에는 각종 유두 돌기나 매우 작은 수많은 치판들이 늘어선 환대 등이 있으며, 끝쪽은 체절과 비슷한 구조를 하고 있는데 각 마디에는 두 쌍의 짧은 강모가 나 있다. 두엽의 배쪽에는 1-200개 또는 그 이상의 촉수가 있는데, 이들 촉수는 퇴화된 입이나 항문 대신 소화 기관의 역할을 담당하고 있다. 암수딴몸이며, 수컷의 생식 구멍은 후체의 안쪽에, 암컷의 생식 구멍은 수컷보다 약간 뒤쪽에 열려 있다. 촉수의 작은 가지 밑부분에는 샘세포가 일렬로 둘러싸고 있는데, 그 바깥쪽에는 섬모가 줄을 이루고 있다. 이 섬모들이 물의 흐름을 일으켜 먹이를 모으면, 샘세포들은 먹이를 소화하고 흡수하여 그 영양분이 혈액을 통해 몸의 각 부분으로 운반되도록 한다.화하고 흡수하여 그 영양분이 혈액을 통해 몸의 각 부분으로 운반되도록 한다.
, Siboglinidae edo Pogonoforoak (Pogonophora … Siboglinidae edo Pogonoforoak (Pogonophora, latinetik pogon, bizarra, eta phora, eraman), oso gutxi ezagutzen den animalia banaketa bat da. Banaketa honetako animaliak, zizare itxurakoak dira, hodi formakoak. Ez ziren 1900 arte aurkituak izan. Urte honetan aurkitu ziren aleren batzuk, Indonesiako kostaldeko sakonera handietan eginiko bidez.
* Datuak: Q809618
* Multimedia: Siboglinidae
* Espezieak: Siboglinidaea: Siboglinidae
* Espezieak: Siboglinidae
, Siboglinidae is a family of polychaete ann … Siboglinidae is a family of polychaete annelid worms whose members made up the former phyla Pogonophora and Vestimentifera (the giant tube worms). The family is composed of about 100 species of vermiform creatures which live in thin tubes buried in sediments (Pogonophora) or in tubes attached to hard substratum (Vestimentifera) at ocean depths ranging from 100 to 10,000 m (300 to 32,800 ft). They can also be found in association with hydrothermal vents, methane seeps, sunken plant material, and whale carcasses.unken plant material, and whale carcasses.
, Погонофо́ри (лат. Pogonophora) — червоподібні морські тварини, що живуть на великих глибинах (від 2 000 до 9 000 метрів).
, Vláknonošci (bradatice; Siboglinidae, dřív … Vláknonošci (bradatice; Siboglinidae, dříve též Pogonophora) je skupina mořských mnohoštětinatých kroužkovců. Jejich fylogenetické postavení nebývalo jisté, často byli považováni za zvláštní kmen či dva nepříbuzné kmeny živočichů, dokonce se objevily i názory, že jde o příbuzné druhoústých. Dnes je již zřejmé, že patří mezi mnohoštětinatce, dokonce jsou všichni řazeni do jediné čeledi Siboglinidae (Caullery, 1914) řádu (Canalipalpata), přestože jde o druhy mezi sebou dosti odlišné.tože jde o druhy mezi sebou dosti odlišné.
, السبوغلينات (الاسم العلمي: Siboglinidae) هي فصيلة من الحلقيات تتبع رتبة السابيليات من طائفة كثيرات الأشعار.
, シボグリヌム科 (Siboglinidae) は、環形動物多毛類の科である。・ハオリムシ・ホネクイハナムシが属する。以前は有鬚動物（ゆうしゅどうぶつ、Pogonophora）として門の扱いであった（）。
, Siboglinidae é uma família de anelídeos tu … Siboglinidae é uma família de anelídeos tubulares e vermiformes que dependem de bactérias simbiontes quimioautotróficos para a sua nutrição. Esta família pertencente à subordem Sabellida da classe Polychaeta (poliquetas). Quatro clados dentro da família Siboglinidae são reconhecidos: Frenulata, Vestimentifera e Sclerolinum (Monolifera) e o recente descoberto Osedax. O táxon inclui atualmente os organismos anteriormente conhecidos como Pogonophora.anteriormente conhecidos como Pogonophora.
, 西伯加蟲科（學名：Siboglinidae）是动物界環節動物門多毛綱纓鰓蟲目之下的一 … 西伯加蟲科（學名：Siboglinidae）是动物界環節動物門多毛綱纓鰓蟲目之下的一個科。本科物種包括原來鬚腕动物门（Pogonophora）及前庭動物門（Vestimentifera）的所有物種合共約100個物種单体管栖蠕虫状动物，埋藏於100米到10公里水深的深海的沉積物中，但亦偶或见于浅海。 圆筒状身体，一般分前体、中体和后体，各有体腔和体腔管；血液系统完整，背部腹部各有一条主血管，腹血管前有心脏和围心腔，系；雌雄异体，生殖腺位于后体。是所发现的惟一没有嘴巴和消化管的非寄生性动物，鬚腕动物其下生出触手一条或多条，触手两侧多羽状鬚，故名。触手中空，体腔和血管通入其中，有呼吸、循环或摄取养料的功能。跟其他管觸鬚下綱的物種一樣，本科物種均沒有牙或下顎，但觸肢上的開槽和纖毛已經消失。表皮外有角质层，它的微观结构和其他环节动物的一致。它们身体末端的钩型刚毛用于固定身体。身体有两体节，各拥有一对体腔。它们生活在10到20摄氏度水温的海水中。与或形成共生。身体有两体节，各拥有一对体腔。它们生活在10到20摄氏度水温的海水中。与或形成共生。
, Los siboglínidos (Siboglinidae) o pogonófo … Los siboglínidos (Siboglinidae) o pogonóforos (Pogonophora), a veces Vestimentifera son un grupo escasamente conocido de animales triblásticos, vermiformes y tubícolas. No fueron descubiertos hasta el año 1900, cuando los científicos del buque oceanográfico neerlandés Siboga encontraron algunos ejemplares por medio de dragados a grandes profundidades en la costa de Indonesia.es profundidades en la costa de Indonesia.
, Rurkoczułkowce (Siboglinidae) – rodzina os … Rurkoczułkowce (Siboglinidae) – rodzina osiadłych, morskich pierścienic z gromady wieloszczetów, dawniej klasyfikowana w randze typu lub gromady Pogonophora (pogonofory). Żyją w białkowo-chitynowych rurkach przytwierdzonych do dna, tylko w morzach pełnosłonych, w strefach głębszych, od 200 do 10 000 m p.p.m. Charakteryzują się silnie rozwiniętymi czułkami osadzonymi w przedniej części znacznie wydłużonego ciała (o długości od 5 mm do ponad 2 m). Długość ciała większości gatunków mieści się pomiędzy 10–75 cm przy średnicy ciała 0,1–3,0 cm Jako typ dzielony na 2 gromady:0,1–3,0 cm Jako typ dzielony na 2 gromady:
, Погонофо́ры (лат. Siboglinidae; [syn. Pogo … Погонофо́ры (лат. Siboglinidae; [syn. Pogonophora] от др.-греч. πώγων, «борода» и φορός, «несущий») — группа морских беспозвоночных животных, обитающих в хитиновых трубках. Погонофоры широко распространены на морском дне, однако первые их представители были найдены во время зоологической при глубоководных тралениях в водах Индонезии в 1900 и описаны только в 1914 году . Находка была отнесена к морским кольчатым червям. Как выяснилось, погонофоры обладают своеобразной чертой — во взрослом состоянии они полностью лишены органов пищеварения. они полностью лишены органов пищеварения.
, Siboglinidae, ook bekend als baardwormen, … Siboglinidae, ook bekend als baardwormen, is een familie van borstelwormen uit de orde van de Sabellida. In het verleden werd de stam Pogonophora binnen het dierenrijk onderscheiden. Tegenwoordig worden ze samen met de voormalige stam Vestimentifera ingedeeld in de familie van de Siboglinidae.gedeeld in de familie van de Siboglinidae.
, Els siboglínids (Siboglinidae) són una fam … Els siboglínids (Siboglinidae) són una família d'anèl·lids poliquets de l'ordre dels sabèl·lides, per bé que durant anys van ser considerats un embrancament propi, denominat pogonòfors (Pogonophora). Són animals poc coneguts, vermiformes i que viuen dins un tub. No van ser descoberts fins al 1900, quan se'n van trobar alguns exemplars per mitjà de dragats a grans profunditats a la costa d'Indonèsia. Acostumen a viure en els fons marins, generalment a més de 200 metres. Aquesta circumstància, unida a la seva extrema fragilitat en dificulta en gran manera l'estudi. Se'n coneixen 196 espècies.nera l'estudi. Se'n coneixen 196 espècies.
, Les Siboglinidae ou Pogonophores (littéral … Les Siboglinidae ou Pogonophores (littéralement « porteurs de barbes », du grec pogonos, « barbe » et phore « porteur ») sont une famille de vers annélides polychètes sédentaires. Elle a été découverte par Caullery en 1914. Certaines sources[réf. nécessaire] semblent considérer que l'embranchement ou classe des Pogonophora est désuet et considèrent ce groupe d'animaux comme la famille des Siboglinidae. D'autres sources considèrent les deux taxons indépendants. D'autres sources encore placent les Siboglinidae sous les Pogonophora.ent les Siboglinidae sous les Pogonophora.
, Skäggmaskarna (Siboglinidae, syn. Pogonoph … Skäggmaskarna (Siboglinidae, syn. Pogonophora) tillhör de rörbyggande ringmaskarna och lever på botten av nästan alla världshav på 1 000 till 10 000 meters djup. Det finns arter som är så små som en halv centimeter långa och så stora som 3 meter långa, men i normalfallet är de 5 till 75 millimeter långa med en kroppsdiameter på mellan 0,1 och tre millimeter. Den största skäggmasken är den vid underjordiska varma källor levande Riftia pachyptila som blir 3 meter lång och har en kroppsdiameter på fyra centimeter. har en kroppsdiameter på fyra centimeter.
|
