| http://dbpedia.org/ontology/abstract
|
Els flebotomins (Phlebotominae) són una subfamília de dípters nematòcers de la família dels psicòdids. Són responsables de la transmissió de diverses malalties infeccioses, entre las que destaca la leishmaniosi.
, サシチョウバエ (sand fly) は、双翅目（ハエ目）サシチョウバエ亜科 (Phlebotominae) に属する昆虫の総称。一部の種はトリパノソーマ科の原虫リーシュマニアの媒介者で、人獣共通感染症であるリーシュマニア症の感染源として知られている。
, Москіти (Phlebotominae) — підродина двокрилих комах родини Метелівкові (Psychodidae).
, Die Sandmücken (Phlebotominae) sind eine U … Die Sandmücken (Phlebotominae) sind eine Unterfamilie der Schmetterlingsmücken (Psychodidae). Manche Autoren führen sie aber als eigene Familie Phlebotomidae. Die zugeordneten Arten sind wie alle blutsaugenden Insekten Parasiten. Man bezeichnet sie als „Pool“-Sauger, weil sie mit breiten Mundwerkzeugen die Haut aufritzen und dann den so entstehenden „Pool“ aus Blut und Lymphe aufsaugen. Ihr Name leitet sich von griech. phlebos „Vene, Blutgefäß“ und tomē „Schnitt“ her. „Vene, Blutgefäß“ und tomē „Schnitt“ her.
, Los flebotomos y flebotominos (Phlebotomin … Los flebotomos y flebotominos (Phlebotominae) (del griego phlebos, vena y tomos, cortar) son una subfamilia de dípteros nematóceros de la familia Psychodidae. Son hematófagos (se alimentan de sangre) y su picadura es el medio de transmisión de la leishmaniasis, de la bartonelosis y de algunas infecciones por arbovirus. Incluye, entre otros, los géneros Phlebotomus y Lutzomyia. En Centroamérica se conocen popularmente como papalotillas (del náhuatl papalotl, que significa mariposa), en Sudamérica también se conocen como chitre, palomilla, mosquito, manta blanca (Perú), quemador, pringador, jején, titira (Perú) entre otros. Son de pequeño tamaño, y prefieren los ambientes húmedos; su color varía del pajizo claro al marrón oscuro. Los Phlebotominae fueron considerados durante largo tiempo como una familia independiente con el nombre de Phlebotomidae.ependiente con el nombre de Phlebotomidae.
, Os flebotomíneos (Phlebotominae) compõem u … Os flebotomíneos (Phlebotominae) compõem uma subfamília de insetos da família dos Psychodidae. Esta família inclui vários géneros de moscas hematófagas, incluindo os principais vetores de transmissão da leishmaniose, bartonelose e febre por flebótomos. No Velho Mundo, o vetor mais comum de leishmaniose são espécies do género Phlebotomus, enquanto no Novo Mundo é transmitida exclusivamente por espécies do género Lutzomyia. Entre os nomes populares estão mosquito-palha, birigui, cangalha ou tatuquira. Embora seu nome sugira, não são considerados mosquitos. São insetos, pequenos, corcundas, com o corpo coberto de cerdas e com as asas estreitas, sempre levantadas quando estão pousados. A transmissão dá-se classicamente pela picada do flebotomíneo. Somente as fêmeas sugam sangue e, na maioria dos casos, possuem hábitos noturnos. Os ovos são postos em locais terrestres úmidos, como sob pedras, folhas no solo e margem de rios. Após 30-60 dias, a larva madura fixa-se no subtrato e se transforma em pupa, mudando após mais alguns dias para adulto. Os adultos parecem voar poucas centenas de metros, em geral com um voo saltitante e só picam partes do corpo não cobertas por roupas. Sua picada costuma ser dolorosa, e podem transmitir várias espécies de Leishmania, tanto em florestas quanto em ambientes modificados. Há espécies que picam somente em florestas, e outras que se adaptam a ambientes modificados, incluindo o peridomicílio e áreas com vegetação arbustiva, como Lutzomyia longipalpis, que transmite Leishmania infantum, causadora de leishmaniose visceral. A modificação da vegetação costuma causar a redução na população de uma espécie e o aumento na de outra, que pode substituir a primeira como vetor de alguma espécie de Leishmania.[carece de fontes] A classificação taxonômica dos Phlebotominae apresenta mais de 800 espécies reconhecidas, sendo a maior parte delas no Novo Mundo. A classificação como proposta em 1994 por Young e Duncan divide os flebotomíneos neotropicais nos gêneros Lutzomyia, Brumptomyia e Warileya, sendo que o gênero Lutzomyia concentra a maior parte das espécies e as únicas confirmadas como vetores de Leishmania. Eunice Galati propôs em 2003 uma nova classificação para os flebotomíneos neotropicais, que inclui 931 espécies divididas em 23 gêneros, 20 subgêneros e 6 subtribos. A classificação dos flebotomíneos, especialmente os do Neotrópico, ainda é discutida e a classificação de Young e Duncan ainda é bastante utilizada. No Velho Mundo, ocorrem os gêneros Phlebotomus, Sergentomyia e Chinius. O gênero Phlebotomus é dividido em treze subgêneros e contém todas as espécies incriminadas como vetores de Leishmania no Velho Mundo. Já o gênero Sergentomyia é o responsável pela transmissão das espécies de Sauroleishmania, enquanto Chinius possui apenas quatro espécies restritas a região da Oceania. No Brasil as principais espécies envolvidas na transmissão das leishmanioses são Lutzomyia longipalpis, Lu. cruzi, Lu. whitmani, Lu. intermedia, Lu. umbratilis, Lu. wellcomei, Lu. flaviscutellata e Lu. migonei.lcomei, Lu. flaviscutellata e Lu. migonei.
, 白蛉亞科（學名：Phlebotominae）是蛾蚋科的一個亞科。本亞科物種均泛稱作「白蛉」；而在某些國家或地區，這些物種也被稱為「沙蠅」。 白蛉亞科包括許多以吸血為生的物種，也是利什曼病、（sandfly fever）和（bartonellosis）的主要媒介。在新世界，利午曼病是由（Lutzomyia）傳播，它們通常生活在洞穴中，宿主是蝙蝠。在舊世界，（Phlebotomus）是傳播利什曼病的主要媒介。
, The Phlebotominae are a subfamily of the f … The Phlebotominae are a subfamily of the family Psychodidae. In several countries, their common name is sandfly; but that name is also applied to other flies. The Phlebotominae include many genera of blood-feeding (hematophagous) flies, including the primary vectors of leishmaniasis, bartonellosis and pappataci fever. In the New World, leishmaniasis is spread by sand flies in the genus Lutzomyia, which commonly live in caves, where their main hosts are bats. In the Old World, sand flies in the genus Phlebotomus spread leishmaniasis. Phlebotomine females, and only females, suck blood from various mammals, reptiles and birds. Some species are selective, whereas others bite any suitable host they find. Some species can produce one clutch of eggs before their first blood meal; such females are said to practise autogenous or partly autogenous reproduction. Other species need a blood meal before they can produce any eggs at all; they are said to practise anautogenous reproduction. As far as is known, all species need a blood meal for every following clutch of eggs. Proteins and other nutrients in the blood they eat enable the female to produce the proteins and fats necessary for them to produce eggs after using up their bodily food stores. In feeding on blood, the flies use their mouthparts to start the host bleeding. They then suck up the exposed blood. Like practically all blood-feeding parasites, they inject biochemicals that inhibit blood clotting, plus some that stimulate host mast cells to produce histamine; this distends capillary vessels, thereby promoting blood flow. One blood meal can support the production of about 100 eggs. Females lay their eggs in humid soil rich in organic matter. Laboratory colonies of various phlebotomine sand flies species have been established for experimental study. Sand flies are small; a body size of about 3mm in length is typical for many species, which aids them in escaping notice. Their bite is not always felt, but leaves a small round, reddish bump that starts itching hours or days later. Use of insect repellent is recommended in areas where sand flies are present.ded in areas where sand flies are present.
, Моски́ты (лат. Phlebotominae) — подсемейст … Моски́ты (лат. Phlebotominae) — подсемейство длинноусых двукрылых насекомых комплекса гнуса. Распространены преимущественно в тропиках и субтропиках. В отличие от комаров, личинки москитов развиваются во влажной почве, а не в воде. Включает несколько родов, в частности, Phlebotomus и в Старом Свете и Lutzomyia в Новом Свете, в которые включается в общей сложности более 700 видов. Представители этих родов являются переносчиками заболеваний между людьми и животными, в частности — лейшманиозов, бартонеллёза, лихорадки паппатачи (москитная лихорадка). Укусы москитов вызывают флеботодермию. Русское название заимствовано в первой половине XIX в. из испанского, где mosquito — производное от mosca «муха», буквально — «маленькая мушка».sca «муха», буквально — «маленькая мушка».
, Les Phlebotominae, ou phlébotomes, sont un … Les Phlebotominae, ou phlébotomes, sont une sous-famille d'insectes de l’ordre des diptères, du sous-ordre des nématocères, de la super-famille des Psychodoidea Lameere, 1936 et de la famille des Psychodidae. Ce sont de tout petits insectes hématophages, qui peuvent être vecteurs de pathogènes de la santé humaine (bartonellose, arbovirose, leishmaniose) des genres Leishmania, Bartonella, Phlebovirus et Vesiculovirus. Bartonella, Phlebovirus et Vesiculovirus.
, Moskity (Phlebotominae) – podrodzina owadó … Moskity (Phlebotominae) – podrodzina owadów z rzędu muchówek obejmująca około 300 gatunków. Są to ciepłolubne i drobne (od 1,2 do 4 mm) owady. Mają bardzo delikatne, gęsto owłosione ciało, długie czułki i długie odnóża. Żeńskie osobniki żywią się krwią kręgowców, co jest źródłem roznoszenia chorób. Przenosi m.in. pierwotniaka Leishmania donovani, powodującego leiszmaniozę trzewną, bakterię Bartonella bacilliformis, wywołującą chorobę Carrióna oraz gorączkę doliny Rift. Osobniki męskie odżywiają się sokami roślinnymi. Larwy żyją w wilgotnym piasku, mule, rumoszu skalnym, a także norach gryzoni i jaszczurek. Żywią się szczątkami organicznymi. Znanych jest ok. 300 gatunków moskitów.i. Znanych jest ok. 300 gatunków moskitów.
, 샌드플라이(Sandfly Sandfly)는 리슈만편모충증을 매개하는 곤충이다.
, Sandmyggor (Phlebotominae) är en underfami … Sandmyggor (Phlebotominae) är en underfamilj i familjen fjärilsmyggor. Ibland listas de som självständig familj med det vetenskapliga namnet Phlebotomidae. Arterna är parasiter som livnär sig av blod från andra djur. De öppnar huden med sina breda munverktyg och suger blandningen av blod och lymfvätska. Det vetenskapliga namnet kommer från de grekiska orden phlebos för "ven/blodkärl" och tomē för "snitt". Sandmyggor kan vara smittbärare för olika sjukdomar som sandmyggefeber.re för olika sjukdomar som sandmyggefeber.
, الفَواصِد (باللاتينية: Phlebotominae) هي ت … الفَواصِد (باللاتينية: Phlebotominae) هي تحت عائلة من الحشرات من فصيلة فراشيات المظهر في رتبة ذوات الجناحين، تشمل عدداً من الأجناس، منها الفاصدة في العالم القديم واللوتزومية في العالم الجديد، تنتشر في المناطق المدارية وشبه المدارية، ولها دور هام بصفتها نواقل لعدد من الأمراض المعدية مثل داء الليشمانيات وداء البرتونيلات وحمى الفواصد.الليشمانيات وداء البرتونيلات وحمى الفواصد.
, Os flebotomíneos (Phlebotominae) compõem u … Os flebotomíneos (Phlebotominae) compõem uma subfamília de insetos da família dos Psychodidae. Esta família inclui vários géneros de moscas hematófagas, incluindo os principais vetores de transmissão da leishmaniose, bartonelose e . No Velho Mundo, o vetor mais comum de leishmaniose são espécies do género Phlebotomus, enquanto no Novo Mundo é transmitida exclusivamente por espécies do género Lutzomyia. Entre os nomes populares estão mosquito-palha, birigui, cangalha ou tatuquira (em Portugal essa espécie é conhecida como melga). Embora seu nome sugira, não são considerados mosquitos, e sim moscas. São insetos, pequenos, corcundas, com o corpo coberto de cerdas e com as asas estreitas, sempre levantadas quando estão pousados. A transmissão dá-se classicamente pela picada do flebotomíneo. Somente as fêmeas sugam sangue e, na maioria dos casos, possuem hábitos noturnos. Os ovos são postos em locais terrestres úmidos, como sob pedras, folhas no solo e margem de rios. Após 30-60 dias, a larva madura fixa-se no subtrato e se transforma em pupa, mudando após mais alguns dias para adulto. Os adultos parecem voar poucas centenas de metros, em geral com um voo saltitante e só picam partes do corpo não cobertas por roupas. Sua picada costuma ser dolorosa, e podem transmitir várias espécies de Leishmania, tanto em florestas quanto em ambientes modificados. Há espécies que picam somente em florestas, e outras que se adaptam a ambientes modificados, incluindo o peridomicílio e áreas com vegetação arbustiva, como Lutzomyia longipalpis, que transmite Leishmania infantum, causadora de leishmaniose visceral. A modificação da vegetação costuma causar a redução na população de uma espécie e o aumento na de outra, que pode substituir a primeira como vetor de alguma espécie de Leishmania.[carece de fontes] A classificação taxonômica dos Phlebotominae apresenta mais de 800 espécies reconhecidas, sendo a maior parte delas no Novo Mundo. A classificação como proposta em 1994 por Young e Duncan divide os flebotomíneos neotropicais nos gêneros Lutzomyia, Brumptomyia e Warileya, sendo que o gênero Lutzomyia concentra a maior parte das espécies e as únicas confirmadas como vetores de Leishmania. Eunice Galati propôs em 2003 uma nova classificação para os flebotomíneos neotropicais, que inclui 931 espécies divididas em 23 gêneros, 20 subgêneros e 6 subtribos. A classificação dos flebotomíneos, especialmente os do Neotrópico, ainda é discutida e a classificação de Young e Duncan ainda é bastante utilizada. No Velho Mundo, ocorrem os gêneros Phlebotomus, Sergentomyia e Chinius. O gênero Phlebotomus é dividido em treze subgêneros e contém todas as espécies incriminadas como vetores de Leishmania no Velho Mundo. Já o gênero Sergentomyia é o responsável pela transmissão das espécies de Sauroleishmania, enquanto Chinius possui apenas quatro espécies restritas a região da Oceania. No Brasil as principais espécies envolvidas na transmissão das leishmanioses são Lutzomyia longipalpis, Lu. cruzi, Lu. whitmani, Lu. intermedia, Lu. umbratilis, Lu. wellcomei, Lu. flaviscutellata e Lu. migonei.lcomei, Lu. flaviscutellata e Lu. migonei.
, Zandvliegen (Phlebotominae) zijn een onder … Zandvliegen (Phlebotominae) zijn een onderfamilie van bloedetende vliegen. Zandvliegen uit de geslachten Lutzomyia en Phlebotomus zijn de verspreiders van parasieten uit het geslacht Leishmania de verwekker van de infectieziekte leishmaniasis (berglepra). Van de ongeveer 1000 soorten zandvliegen kunnen ongeveer 70 soorten de ziekte overbrengen. Soorten van het geslacht Lutzomyia komen in de (sub-)tropische gebieden van Amerika voor en de soorten van het geslacht Phlebotomus in Afrika, Zuid-Europa en Azië.hlebotomus in Afrika, Zuid-Europa en Azië.
|
| rdfs:comment |
Els flebotomins (Phlebotominae) són una subfamília de dípters nematòcers de la família dels psicòdids. Són responsables de la transmissió de diverses malalties infeccioses, entre las que destaca la leishmaniosi.
, Моски́ты (лат. Phlebotominae) — подсемейст … Моски́ты (лат. Phlebotominae) — подсемейство длинноусых двукрылых насекомых комплекса гнуса. Распространены преимущественно в тропиках и субтропиках. В отличие от комаров, личинки москитов развиваются во влажной почве, а не в воде. Включает несколько родов, в частности, Phlebotomus и в Старом Свете и Lutzomyia в Новом Свете, в которые включается в общей сложности более 700 видов. Представители этих родов являются переносчиками заболеваний между людьми и животными, в частности — лейшманиозов, бартонеллёза, лихорадки паппатачи (москитная лихорадка). Укусы москитов вызывают флеботодермию.а). Укусы москитов вызывают флеботодермию.
, Moskity (Phlebotominae) – podrodzina owadó … Moskity (Phlebotominae) – podrodzina owadów z rzędu muchówek obejmująca około 300 gatunków. Są to ciepłolubne i drobne (od 1,2 do 4 mm) owady. Mają bardzo delikatne, gęsto owłosione ciało, długie czułki i długie odnóża. Żeńskie osobniki żywią się krwią kręgowców, co jest źródłem roznoszenia chorób. Przenosi m.in. pierwotniaka Leishmania donovani, powodującego leiszmaniozę trzewną, bakterię Bartonella bacilliformis, wywołującą chorobę Carrióna oraz gorączkę doliny Rift. Osobniki męskie odżywiają się sokami roślinnymi. Larwy żyją w wilgotnym piasku, mule, rumoszu skalnym, a także norach gryzoni i jaszczurek. Żywią się szczątkami organicznymi. Znanych jest ok. 300 gatunków moskitów.i. Znanych jest ok. 300 gatunków moskitów.
, Os flebotomíneos (Phlebotominae) compõem u … Os flebotomíneos (Phlebotominae) compõem uma subfamília de insetos da família dos Psychodidae. Esta família inclui vários géneros de moscas hematófagas, incluindo os principais vetores de transmissão da leishmaniose, bartonelose e febre por flebótomos. No Velho Mundo, o vetor mais comum de leishmaniose são espécies do género Phlebotomus, enquanto no Novo Mundo é transmitida exclusivamente por espécies do género Lutzomyia. A transmissão dá-se classicamente pela picada do flebotomíneo. Somente as fêmeas sugam sangue e, na maioria dos casos, possuem hábitos noturnos.ioria dos casos, possuem hábitos noturnos.
, The Phlebotominae are a subfamily of the f … The Phlebotominae are a subfamily of the family Psychodidae. In several countries, their common name is sandfly; but that name is also applied to other flies. The Phlebotominae include many genera of blood-feeding (hematophagous) flies, including the primary vectors of leishmaniasis, bartonellosis and pappataci fever. In the New World, leishmaniasis is spread by sand flies in the genus Lutzomyia, which commonly live in caves, where their main hosts are bats. In the Old World, sand flies in the genus Phlebotomus spread leishmaniasis.he genus Phlebotomus spread leishmaniasis.
, Os flebotomíneos (Phlebotominae) compõem u … Os flebotomíneos (Phlebotominae) compõem uma subfamília de insetos da família dos Psychodidae. Esta família inclui vários géneros de moscas hematófagas, incluindo os principais vetores de transmissão da leishmaniose, bartonelose e . No Velho Mundo, o vetor mais comum de leishmaniose são espécies do género Phlebotomus, enquanto no Novo Mundo é transmitida exclusivamente por espécies do género Lutzomyia. A transmissão dá-se classicamente pela picada do flebotomíneo. Somente as fêmeas sugam sangue e, na maioria dos casos, possuem hábitos noturnos.ioria dos casos, possuem hábitos noturnos.
, Zandvliegen (Phlebotominae) zijn een onder … Zandvliegen (Phlebotominae) zijn een onderfamilie van bloedetende vliegen. Zandvliegen uit de geslachten Lutzomyia en Phlebotomus zijn de verspreiders van parasieten uit het geslacht Leishmania de verwekker van de infectieziekte leishmaniasis (berglepra). Van de ongeveer 1000 soorten zandvliegen kunnen ongeveer 70 soorten de ziekte overbrengen. Soorten van het geslacht Lutzomyia komen in de (sub-)tropische gebieden van Amerika voor en de soorten van het geslacht Phlebotomus in Afrika, Zuid-Europa en Azië.hlebotomus in Afrika, Zuid-Europa en Azië.
, Los flebotomos y flebotominos (Phlebotomin … Los flebotomos y flebotominos (Phlebotominae) (del griego phlebos, vena y tomos, cortar) son una subfamilia de dípteros nematóceros de la familia Psychodidae. Son hematófagos (se alimentan de sangre) y su picadura es el medio de transmisión de la leishmaniasis, de la bartonelosis y de algunas infecciones por arbovirus. Incluye, entre otros, los géneros Phlebotomus y Lutzomyia. En Centroamérica se conocen popularmente como papalotillas (del náhuatl papalotl, que significa mariposa), en Sudamérica también se conocen como chitre, palomilla, mosquito, manta blanca (Perú), quemador, pringador, jején, titira (Perú) entre otros. Son de pequeño tamaño, y prefieren los ambientes húmedos; su color varía del pajizo claro al marrón oscuro.r varía del pajizo claro al marrón oscuro.
, Les Phlebotominae, ou phlébotomes, sont un … Les Phlebotominae, ou phlébotomes, sont une sous-famille d'insectes de l’ordre des diptères, du sous-ordre des nématocères, de la super-famille des Psychodoidea Lameere, 1936 et de la famille des Psychodidae. Ce sont de tout petits insectes hématophages, qui peuvent être vecteurs de pathogènes de la santé humaine (bartonellose, arbovirose, leishmaniose) des genres Leishmania, Bartonella, Phlebovirus et Vesiculovirus. Bartonella, Phlebovirus et Vesiculovirus.
, サシチョウバエ (sand fly) は、双翅目（ハエ目）サシチョウバエ亜科 (Phlebotominae) に属する昆虫の総称。一部の種はトリパノソーマ科の原虫リーシュマニアの媒介者で、人獣共通感染症であるリーシュマニア症の感染源として知られている。
, Die Sandmücken (Phlebotominae) sind eine U … Die Sandmücken (Phlebotominae) sind eine Unterfamilie der Schmetterlingsmücken (Psychodidae). Manche Autoren führen sie aber als eigene Familie Phlebotomidae. Die zugeordneten Arten sind wie alle blutsaugenden Insekten Parasiten. Man bezeichnet sie als „Pool“-Sauger, weil sie mit breiten Mundwerkzeugen die Haut aufritzen und dann den so entstehenden „Pool“ aus Blut und Lymphe aufsaugen. Ihr Name leitet sich von griech. phlebos „Vene, Blutgefäß“ und tomē „Schnitt“ her. „Vene, Blutgefäß“ und tomē „Schnitt“ her.
, 샌드플라이(Sandfly Sandfly)는 리슈만편모충증을 매개하는 곤충이다.
, 白蛉亞科（學名：Phlebotominae）是蛾蚋科的一個亞科。本亞科物種均泛稱作「白蛉」；而在某些國家或地區，這些物種也被稱為「沙蠅」。 白蛉亞科包括許多以吸血為生的物種，也是利什曼病、（sandfly fever）和（bartonellosis）的主要媒介。在新世界，利午曼病是由（Lutzomyia）傳播，它們通常生活在洞穴中，宿主是蝙蝠。在舊世界，（Phlebotomus）是傳播利什曼病的主要媒介。
, Москіти (Phlebotominae) — підродина двокрилих комах родини Метелівкові (Psychodidae).
, الفَواصِد (باللاتينية: Phlebotominae) هي ت … الفَواصِد (باللاتينية: Phlebotominae) هي تحت عائلة من الحشرات من فصيلة فراشيات المظهر في رتبة ذوات الجناحين، تشمل عدداً من الأجناس، منها الفاصدة في العالم القديم واللوتزومية في العالم الجديد، تنتشر في المناطق المدارية وشبه المدارية، ولها دور هام بصفتها نواقل لعدد من الأمراض المعدية مثل داء الليشمانيات وداء البرتونيلات وحمى الفواصد.الليشمانيات وداء البرتونيلات وحمى الفواصد.
, Sandmyggor (Phlebotominae) är en underfami … Sandmyggor (Phlebotominae) är en underfamilj i familjen fjärilsmyggor. Ibland listas de som självständig familj med det vetenskapliga namnet Phlebotomidae. Arterna är parasiter som livnär sig av blod från andra djur. De öppnar huden med sina breda munverktyg och suger blandningen av blod och lymfvätska. Det vetenskapliga namnet kommer från de grekiska orden phlebos för "ven/blodkärl" och tomē för "snitt". Sandmyggor kan vara smittbärare för olika sjukdomar som sandmyggefeber.re för olika sjukdomar som sandmyggefeber.
|
