| http://dbpedia.org/ontology/abstract
|
Ο Πανδόλφος Γ΄, γερμ.: Pandulf III ήταν γι … Ο Πανδόλφος Γ΄, γερμ.: Pandulf III ήταν για λίγο πρίγκιπας του Σαλέρνο από τις 3 έως τις 10 Ιουνίου 1052. Ήταν ο μεγαλύτερος από τα τέσσερα αδέρφια της Γκέμα, συζύγου του πρίγκιπα Γουαϊμάρος Δ΄. Κατέλαβε το θρόνο με πραξικόπημα, όταν δολοφόνησε μαζί με τον αδελφό του τον Γουαϊμάρος Δ΄. Βασίλεψε μόνο μία εβδομάδα, προτού αναγκαστεί να παραιτηθεί και δολοφονήθηκε αμέσως. Ο Πανδόλφος ήταν πιθανότατα μέλος της οικογένειας των στο πριγκιπάτο της Κάπουα. Σύμφωνα με τον , ο οποίος είναι η κύρια πηγή για το πραξικόπημα του 1052, η πρώτη αμφισβήτηση της εξουσίας του Γουαϊμάρος Δ΄ προήλθε από το δουκάτο του Aμάλφι, το οποίο υπαγόταν στον Γουαϊμάρος Δ΄ και του όφειλε φόρο υποτέλειας. Τον Απρίλιο, ο εκπρόσωπος του Γκουαϊμάρ Δ΄, δούκας Mάνσο Β΄, αναγκάστηκε να φύγει από το Αμάλφι, το οποίο άρχισε να επιτίθεται στο ναυτικό του Σαλέρνο. Καθώς τα έσοδα από τον φόρο υποτέλειας εξαφανίστηκαν, ορισμένοι από τους ηγέτες του Γουαϊμάρος Δ΄ άρχισαν να παραιτούνται από την πίστη τους. Σύμφωνα με τον Αμάτους, ο αρχηγός της συνωμοσίας για την απομάκρυνση του Γουαϊμάρος Δ΄ ήταν ο Πανδόλφος, ο οποίος προσφέρθηκε να ανταμείψει με όποιον θα τον βοηθούσε να γίνει πρίγκιπας. Αν και ο Γουαϊμάρος Δ΄ προφανώς γνώριζε το σχέδιο, δεν πίστευε ότι ήταν ευάλωτος. Όταν οι Αμαλφιτανοί επιτέθηκαν στο Σαλέρνο από τη θάλασσα, ο Πανδόλφος και τα τρία αδέλφια του διατάχθηκαν να υπερασπιστούν την ακτή. Αρνήθηκαν και στη διαμάχη που ακολούθησε, μαχαίρωσαν τον Γουαϊμάρος Δ΄ μέχρι θανάτου. Σκότωσαν επίσης τον θαλαμηπόλο του και τον αδελφό του, Πανδόλφος δούκα του Καπάτσιο. Προσπάθησαν να σκοτώσουν τον άλλο αδελφό του, τον Γκυ δούκα του Σορέντο, αλλά αυτός διέφυγε. Ο Aμάτους δίνει την ημερομηνία των δολοφονιών στις 3 Ιουνίου, ενώ τα Χρονικά του Μπενεβέντο δίνουν στις 2 Ιουνίου και το τέλος του Γουαϊμάρος Δ΄ εορτάστηκε στο αβαείο του Moντεκασίνo στις 4 Ιουνίου. Μετά τις δολοφονίες, ο Πανδόλφος Γ΄ έγινε πρίγκιπας και τα τρία μικρότερα αδέλφια του ορκίστηκαν πίστη σε αυτόν. Η πρώτη του πράξη ήταν να ανατρέψει αρκετές δημεύσεις γης, που έγιναν από τον Γουαϊμάρος Δ΄. Επέτυχε να πάρει την ακρόπολη του Σαλέρνο, επειδή ήταν ανεπαρκώς εφοδιασμένη με τρόφιμα και δεν μπορούσε να αντέξει. Η αδελφή του Γουαϊμάρος και άλλοι συγγενείς στην ακρόπολη φυλακίστηκαν. Ο γιος και κληρονόμος του Γουαϊμάρος, Γισούλφος Β΄, έπεσε επίσης στα χέρια του Πανδόλφος Γ΄. Η αποτυχία να σκοτωθεί ο Γκυ έγινε η ανατροπή του πραξικοπήματος. Ο Γκυ κατέφυγε στον Νορμανδό Ονφρουά κόμη της Απουλίας και πιστό υποτελή του Γουαϊμάρος Δ΄. Μία Νορμανδική δύναμη έφτασε έξω από το Σαλέρνο στις 8 Ιουνίου. Δύο ημέρες αργότερα οι πύλες άνοιξαν. Ο Γκυ προφανώς διαπραγματεύτηκε την παράδοση της ακρόπολης, υποσχόμενος να χαρίσει τη ζωή του Πανδόλφος Γ΄ και των συνεργατών του με αντάλλαγμα τον ανιψιό του, Γισούλφος. Οι Νορμανδοί δεν ένιωθαν δεσμευμένοι από αυτή τη συμφωνία, και κυνήγησαν και σκότωσαν τον Πανδόλφος Γ΄ και τους 35 άλλους, για να εκδικηθούν τις 36 πληγές που βρέθηκαν στο σώμα του Γουαϊμάρος Δ΄. Στην αξιολόγηση του Aμάτους, ο Πανδόλφος Γ΄ «έλαβε την κακή συμβουλή να προσπαθήσει να γίνει πρίγκιπας με τα τρία αδέλφια του». Ανάμεσα σε εκείνους τους συνωμότες που συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν, ήταν τα αδέλφια του μελλοντικού αρχιεπισκόπου του Σαλέρνο, .υ μελλοντικού αρχιεπισκόπου του Σαλέρνο, .
, Pandulf III was briefly the Prince of Sale … Pandulf III was briefly the Prince of Salerno from around 3 to 10 June 1052. He was the eldest of four brothers of Gemma, wife of Prince Guaimar IV. He seized the throne in a coup d'état, when he and his brother assassinated Guaimar. He reigned for only a week before he was forced to step down and was promptly murdered. Pandulf was probably a member of the family of the counts of Teano in the Principality of Capua. According to Amatus of Montecassino, who is the chief source for the coup of 1052, the first challenge to Guaimar's authority came from the Duchy of Amalfi, which was subject to Guaimar and owed him tribute. In April, Guaimar's representative, Duke Manso II, was forced to flee Amalfi, which began attacking Salernitan shipping. With the revenue from the tribute gone, some of Guaimar's leading men began to waiver in their loyalty. According to Amatus, the leader of the conspiracy to remove Guaimar was Pandulf, who offered to reward with benefices any who would help him become prince. Although Guaimar was apparently aware of the plot, he did not believe he was vulnerable. When the Amalfitans attacked Salerno from the sea, the Pandulf and his three brothers were ordered to defend the shore. They refused and, in the ensuing argument, stabbed Guaimar to death. They also killed his chamberlain and his brother, Duke Pandulf of Capaccio. They tried to kill his other brother, Duke Guy of Sorrento, but he escaped. Amatus gives the date of the assassinations as 3 June, while the Annales Beneventani give 2 June and Guaimar's death was commemorated in the Abbey of Montecassino on 4 June. Following the assassinations, Pandulf was made prince and his three younger brothers swore fealty to him. His first act was to reverse several confiscations of land made by Guaimar. He succeeded in taking the citadel of Salerno because it was poorly stocked with food and could not hold out. Guaimar's sister and other relatives in the citadel were imprisoned. Guaimar's son and heir, Gisulf, also fell into Pandulf's hands. The failure to kill Guy was the coup's undoing. Guy fled to Humphrey, the Norman count of Apulia and a faithful vassal of Guaimar. A Norman force arrived outside Salerno on 8 June. Two days later the gates were opened. Guy apparently negotiated the surrender of the citadel, promising to spare the lives of Pandulf and his co-conspirators in exchange for his nephew, Gisulf. The Normans did not feel bound by this agreement, and hunted down and killed Pandulf and thiry-five others to avenge the thirty-six wounds found on Guaimar's body. In Amatus' evaluation, Pandulf "was ill-advised to attempt to become prince with his three brothers". Among those conspirators who were captured and imprisoned were the brothers of the future archbishop of Salerno, Alfanus I.e future archbishop of Salerno, Alfanus I.
|
| rdfs:comment |
Ο Πανδόλφος Γ΄, γερμ.: Pandulf III ήταν γι … Ο Πανδόλφος Γ΄, γερμ.: Pandulf III ήταν για λίγο πρίγκιπας του Σαλέρνο από τις 3 έως τις 10 Ιουνίου 1052. Ήταν ο μεγαλύτερος από τα τέσσερα αδέρφια της Γκέμα, συζύγου του πρίγκιπα Γουαϊμάρος Δ΄. Κατέλαβε το θρόνο με πραξικόπημα, όταν δολοφόνησε μαζί με τον αδελφό του τον Γουαϊμάρος Δ΄. Βασίλεψε μόνο μία εβδομάδα, προτού αναγκαστεί να παραιτηθεί και δολοφονήθηκε αμέσως. Ο Πανδόλφος ήταν πιθανότατα μέλος της οικογένειας των στο πριγκιπάτο της Κάπουα. Ανάμεσα σε εκείνους τους συνωμότες που συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν, ήταν τα αδέλφια του μελλοντικού αρχιεπισκόπου του Σαλέρνο, .υ μελλοντικού αρχιεπισκόπου του Σαλέρνο, .
, Pandulf III was briefly the Prince of Sale … Pandulf III was briefly the Prince of Salerno from around 3 to 10 June 1052. He was the eldest of four brothers of Gemma, wife of Prince Guaimar IV. He seized the throne in a coup d'état, when he and his brother assassinated Guaimar. He reigned for only a week before he was forced to step down and was promptly murdered. Pandulf was probably a member of the family of the counts of Teano in the Principality of Capua. Among those conspirators who were captured and imprisoned were the brothers of the future archbishop of Salerno, Alfanus I.e future archbishop of Salerno, Alfanus I.
|
