| http://dbpedia.org/ontology/abstract
|
Kalos kagathos (en grec ancien : καλὸς κἀγ … Kalos kagathos (en grec ancien : καλὸς κἀγαθός) est une expression idiomatique utilisée dans la littérature grecque antique. Cette locution est la forme abrégée de kalos kai agathos (καλὸς καὶ ἀγαθός), qui signifie littéralement « beau et bon ». Selon Bernard Sichère, le kalos kagathos était celui qui se hissait pleinement à la hauteur de sa dignité d'homme : l'homme grec « n'était pas un être moral ni un être psychologique, […] mais celui qui se trouvait depuis sa naissance jeté à l'être et dans l'être, là même où il avait à s'éprouver comme tenant ou non “le coup”. [Tenir le coup] se disait en désignant un tel homme comme kalos kai agathos, termes qui manifestent moins une particularité psychologique que le fait pour un humain d'être à la hauteur, c'est-à-dire de belle prestance et de bon aloi, sachant se tenir comme il faut au sein de l'être ». L'expression polysémique kalos kagathos a souvent été associée à un idéal d'harmonie de corps et d'esprit dont l'athlète grec aurait été le modèle rappelant les mots célèbres de Juvénal « mens sana in corpore sano ». L'historien Félix Bourriot a montré que cette expression est apparue dans la deuxième moitié du Ve siècle av. J.-C. (plutôt vers la fin du siècle pour le vocabulaire attique). À Athènes elle était utilisée par les sophistes comme « un slogan, une formule mercantile pour vendre un produit » pour attirer de nouveaux élèves riches en quête de raffinement et de prestige.es en quête de raffinement et de prestige.
, Kalokagatia, kalokagathia (stgr. καλοκαγαθ … Kalokagatia, kalokagathia (stgr. καλοκαγαθία kalokagathia, od καλὸς κἀγαθός kalos kagathos – dosł. „piękny i dobry”), właściwa forma kalokagathia – greckie pojęcie oznaczające połączenie dobra z pięknem. W tym samym znaczeniu, lecz jako καλὸς καὶ ἀγαθός lub καλὸς κἀγαθός występowało w dziełach Homera, Solona i Tukidydesa. Było ono odzwierciedleniem szlachetnego i etycznego postępowania. Pierwszą znaną z imienia osobą, która użyła tego pojęcia, był Ksenofont. Pierwszym filozofem, który w swej refleksji dotyczącej paidei i etyki używał tego sformułowania, był Arystoteles. Według niego oznaczała ona życie cnotliwe, a nawet najwyższą z cnót (podobieństwo do teorii Platona), którą osiąga się po zdobyciu wcześniejszych, niższych w hierarchii przymiotów - staje się więc ona umiejętnością czynienia dobra dla niego samego. Skierowuje ona ku refleksji i kontemplacji Bytu Najwyższego i podporządkowuje wszystkie inne dziedziny życia temu aktowi. Ma ona również wymiar kulturowy, społeczny i polityczny. Kalokagathii poświęcona jest ostatnia część Etyki eudemejskiej Stagiryty (1248 b – 1249 b). Dla Greków wartości piękna i dobra były nierozerwalnie ze sobą złączone (por. Platon). Również w chrześcijaństwie piękno jest cechą dobra, choć w innym sensie. Od czasów nowożytnych dobro i piękno uważa się za odrębne wartości, czego rezultatem jest rozdzielenie etyki i estetyki. Istotna część osiągania najwyższego dostępnego człowiekowi dobra, czyli szczęścia.ępnego człowiekowi dobra, czyli szczęścia.
, Kalòs kagathós (en griego antiguo, καλὸς κ … Kalòs kagathós (en griego antiguo, καλὸς κἀγαθός) es una expresión usada por escritores clásicos de la Grecia clásica para significar la fusión de la nobleza de aspecto y de bien moral como ideal de conducta personal, sobre todo en un contexto militar. Su uso está atestiguado desde Heródoto y el período clásico. La frase está compuesta por dos adjetivos, καλὸς (kalòs, 'bello') y ἀγαθός (agathós, 'bueno'), el segundo de los cuales se combina por crasis o contracción gramatical con καί, 'y', para formar κἀγαθός. Werner Jaeger lo resume como «una formación espiritual plenamente consciente» que estaría fundada en «una concepción de conjunto acerca del hombre».oncepción de conjunto acerca del hombre».
, Kalos kagathos or kalokagathos (Ancient Gr … Kalos kagathos or kalokagathos (Ancient Greek: καλὸς κἀγαθός [kalòs kaːɡatʰós]), of which kalokagathia (καλοκαγαθία) is the derived noun, is a phrase used by classical Greek writers to describe an ideal of gentlemanly personal conduct, especially in a military context. Its use is attested since Herodotus and the classical period. The phrase is adjectival, composed of two adjectives, καλός ("beautiful") and ἀγαθός ("good" or "virtuous"), the second of which is combined by crasis with καί "and" to form κἀγαθός. Werner Jaeger summarizes it as "the chivalrous ideal of the complete human personality, harmonious in mind and body, foursquare in battle and speech, song and action".re in battle and speech, song and action".
, Kalokagathia (řecky: podstatné jméno καλοκ … Kalokagathia (řecky: podstatné jméno καλοκαγαθία, καλός κἀγαθός, ze spojení dvou adjektiv καλός – krásný, καί – spojka a, αγαθός – dobrý), také kalos kai agathos, je pojem, který vyjadřuje antické řecké přesvědčení, že krásné a dobré, krása a ctnost patří k sobě a mají mnoho společného. Co není zároveň dobré, nemůže být krásné a naopak. Aplikován na člověka vyjadřuje ideál harmonického souladu a vyváženosti tělesné i duševní krásy a dobroty, ctnosti a statečnosti. V klasické době se používal jako označení dokonalého aristokrata, řeckého gentlemana. Friedrich Nietzsche označil tento klasický pohled za „apolinský“ (podle boha Apollóna) a proti němu postavil pohled „dionýský“ (podle boha Dionýsa), vášnivý a temný, k němuž měli blízko romantici. Od 19. století se pojem kalokagathie používal zejména v počátcích sportu a tělesné výchovy. Je důležitým prvkem novodobé olympijské myšlenky, jak je ve svém díle Antický ideál tělesné krásy a duchovní dokonalosti zformuloval Pierre de Coubertin. Byla důležitou ideovou základnou sokolského hnutí. Dobové odrazy kalokagathie lze vysledovat v dobovém skautingu, v hnutí Wandervogel a jiných. Ve všech těchto případech kalokagathie vždy vyjadřovala program tělesné krásy spojené s čestností a poctivostí. Německý klasický filolog Werner Jaeger definoval kalokagathii jako „rytířský ideál kompletní lidské osobnosti, harmonické v mysli, a těla“.ké osobnosti, harmonické v mysli, a těla“.
, Kalokagathia (καλοκαγαθία) é um conceito g … Kalokagathia (καλοκαγαθία) é um conceito grego derivado da expressão kalos kai agathos (καλός και αγαθός), que significa literalmente belo e bom, ou belo e virtuoso. Era como a antiga aristocracia ateniense se referia a si própria. O adjetivo kalos compreendia os conceitos de bondade, nobreza e beleza, e podia ser usado na descrição de seres animados ou inanimados. Agathos era usado sem conotações físicas ou estéticas, mas descrevia a ética ou a bravura de uma pessoa. Em torno do século IV a.C. adquiriu um significado político e implicava o dever da cidadania. Há, todavia, a interpretação de que Agathos poderia ser traduzido como o estado de "sentir-se bem" (e não como o bem ou o bom). Platão imaginava kalokagathia como a soma de todas as virtudes, e em seu sentido original estava associada a privilégios de classe aristocráticos, mas Aristóteles a definia como uma alta capacidade intelectual, embora dizendo ser necessário que essa mente cultivada fosse subsidiada por uma posse cabal da aretê, virtude que não se referia apenas à ética mas à excelência em todos os sentidos — também no corporal — e à capacidade de viver de acordo com as máximas potencialidades da pessoa. Seja como for, com sua origem aristocrática, foi um conceito que permaneceu válido durante toda a república, e fundamentou toda a cultura grega antiga. O belo e o bom são conceitos recorrentes nos diálogos platônicos e fundamentais para a sua Teoria das Formas, cujo ápice, segundo Platão em A República 6:505a e 7:517b-c, é a Ideia do Bem.blica 6:505a e 7:517b-c, é a Ideia do Bem.
, Kalokagathia (altgriechisch καλοκἀγαθία ka … Kalokagathia (altgriechisch καλοκἀγαθία kalokagathía, abgeleitet aus der Krasis καλὸς κἀγαθός kalós kagathós von καλὸς καὶ ἀγαθός kalòs kaì agathós „schön und gut“) ist die Bezeichnung für ein griechisches Ideal der körperlichen und geistigen Vortrefflichkeit („Schönheit und Gutheit“). Der Begriff bezeichnet eine Verbindung von körperlicher Schönheit und geistigen Vorzügen, die als gesamthafte Vortrefflichkeit (Arete) der Person erscheint. Der Begriff spielt bei Sokrates, etwa in Platons Dialogen, oder mittelbar in Xenophons Memorabilien (III, 8) eine große Rolle. Im 5. Jahrhundert v. Chr. wurde der Begriff meist für Adlige verwendet, im 4. Jahrhundert v. Chr. allgemein für hervorragende Persönlichkeiten. Friedrich Hölderlin strebte sowohl in Dichtung als auch im realen Leben nach dieser Kalokagathia. im realen Leben nach dieser Kalokagathia.
, Калокагати́я (также калокага́тия; др.-греч … Калокагати́я (также калокага́тия; др.-греч. καλοκαγαθία, от др.-греч. καλὸς καὶ ἀγαθός — «прекрасный и хороший», «красивый и добрый») — гармоничное сочетание физических (внешних) и нравственных (душевных, внутренних) достоинств, совершенство человеческой личности как идеал воспитания человека. Калокагатия — это одновременно социально-политический, педагогический, этический и эстетический идеал. Человек-носитель калокагатии — идеальный гражданин полиса, стремящийся к осуществлению коллективных целей гражданского общества и способный их осуществить. Идеал калокагатии повлиял на идеал , существующий в культуре Нового времени. Термин, использующийся в античной этике, составленный из двух прилагательных: καλός (прекрасный) и ἀγαθός (добрый), что в приблизительном переводе будет «нравственная красота». Большое значение термин имел в классический период философии Древней Греции, однако можно проследить его более раннюю историю. Наиболее тесно калокагатия связана с греческой системой образования — «Пайдейя». Первое упоминание калокагатии относится к сохранившимся материалам о Семи мудрецах. Наставление Солона рекомендует хранить калокагатию «нрава вернее клятвы». А. Ф. Лосев разъясняет термин «калокагатия» следующим образом: Это составное этически-эстетическое понятие — своего рода кентавр. И так же как представление о коне-человеке могло существовать во времена мифологической древности, точно так же и понятие «прекрасно-доброго» могло иметь значение только для эпохи, в которой этическое и эстетическое сознание было, по сути дела, синкретичным, единым. было, по сути дела, синкретичным, единым.
, Kalokagathia (Oudgrieks: καλοκἀγαθία (Att., K.) was in de cultuur van het Oude Griekenland een begrip dat het verenigd ideaal van Goedheid en Schoonheid verwoordde.
, L'espressione kalokagathìa (in greco antico: καλοκαγαθία) indica nella cultura greca del V secolo a.C. l'ideale di perfezione fisica e morale dell'uomo.
, Калокагатія (дав.-гр. καλοκαγαθία, від дав.-гр. καλὸς καὶ ἀγαθός) — поняття давньогрецької естетики, що виражає ідеальне єднання фізичної краси та духовної досконалості — як ідеал виховання людини.
, Kalokagacio estas la adapto de greka espri … Kalokagacio estas la adapto de greka esprimo (καλὸς κἀγαθός, kalòs kagathòs, de καλὸς καὶ ἀγαθός, kalòs kai agathòs). La vorto esprimas, kiel abstrakta substantivo, la koncepton kondensitan en la paro de adjektivoj καλός καγαθός ("kalòs kagathòs" estas la de καλός καi αγαθός), kies kunaĵo signifas, laŭlitere, bela kaj : tiu lasta adjektivo devas esti “sentata” ankaŭ kiel sinonimo de "brava" en milito. En la helenisma kulturo estis tiel difinita la idealo de homa perfekteco: la unuiĝo, en la sama persono, de belo kaj morala valoro, principo kiu do kuntrenas la sferon etikan kaj estetikan kaj etendas sian influon ankaŭ al la arta produktado (kiel en la fama de Mirono. La koncepto plaĉis al la romianoj kiuj ĝin kopiis en la komuna estimo. Krom tio “kalokagacio”, larĝsence, indikata en la reala kunfandiĝo, en la kulturo de la antikva Grekio kaj en la helenisma mondo, de etiko kaj estetiko, rezultis ke kio belas necese ankaŭ bonas kaj inverse. Konsekvence, kio estas interne malbonas estos malbela ekstere. Temas pli antikva koncepto kiu, spite de sia faksino, estas ĝenerale juĝata nevalida ĉar ne respektema de la homo. En la mito, Aĥilo kaj – destinitaj kolizii inter si – komplete enkarnigas la grekan koncepton; la preciza kontraŭo estas, male, reprezentata de (simpla soldato kiu aperas en epizodo de Iliado, kiam spronas la kunsoldatojn forlasi la militon kontraŭ Trojo, sed estas interrompita de Odiseo, kiu lin brutale batos pro invito al ribelo). Troviĝas, tamen, mitologiaj uloj pri kiuj oni ne povas paroli pri kalokagacio spite ilian grandan belon, ĉar ne kondutas brave. Temas pri Parizo frato de Hektoro kiu krom esti manka je tipaj virtoj de la herooj estas ankaŭ tiu kiu provokas la militon kontraŭ Trojo; kaj Narciso, junulo indiferenta antaŭ la armiloj kaj la amo, krom antaŭ la amo por si mem. kaj la amo, krom antaŭ la amo por si mem.
|
| rdfs:comment |
Kalòs kagathós (en griego antiguo, καλὸς κ … Kalòs kagathós (en griego antiguo, καλὸς κἀγαθός) es una expresión usada por escritores clásicos de la Grecia clásica para significar la fusión de la nobleza de aspecto y de bien moral como ideal de conducta personal, sobre todo en un contexto militar. Su uso está atestiguado desde Heródoto y el período clásico. La frase está compuesta por dos adjetivos, καλὸς (kalòs, 'bello') y ἀγαθός (agathós, 'bueno'), el segundo de los cuales se combina por crasis o contracción gramatical con καί, 'y', para formar κἀγαθός. Werner Jaeger lo resume como «una formación espiritual plenamente consciente» que estaría fundada en «una concepción de conjunto acerca del hombre».oncepción de conjunto acerca del hombre».
, Kalokagacio estas la adapto de greka espri … Kalokagacio estas la adapto de greka esprimo (καλὸς κἀγαθός, kalòs kagathòs, de καλὸς καὶ ἀγαθός, kalòs kai agathòs). La vorto esprimas, kiel abstrakta substantivo, la koncepton kondensitan en la paro de adjektivoj καλός καγαθός ("kalòs kagathòs" estas la de καλός καi αγαθός), kies kunaĵo signifas, laŭlitere, bela kaj : tiu lasta adjektivo devas esti “sentata” ankaŭ kiel sinonimo de "brava" en milito. En la helenisma kulturo estis tiel difinita la idealo de homa perfekteco: la unuiĝo, en la sama persono, de belo kaj morala valoro, principo kiu do kuntrenas la sferon etikan kaj estetikan kaj etendas sian influon ankaŭ al la arta produktado (kiel en la fama de Mirono. La koncepto plaĉis al la romianoj kiuj ĝin kopiis en la komuna estimo.ianoj kiuj ĝin kopiis en la komuna estimo.
, L'espressione kalokagathìa (in greco antico: καλοκαγαθία) indica nella cultura greca del V secolo a.C. l'ideale di perfezione fisica e morale dell'uomo.
, Kalokagathia (řecky: podstatné jméno καλοκ … Kalokagathia (řecky: podstatné jméno καλοκαγαθία, καλός κἀγαθός, ze spojení dvou adjektiv καλός – krásný, καί – spojka a, αγαθός – dobrý), také kalos kai agathos, je pojem, který vyjadřuje antické řecké přesvědčení, že krásné a dobré, krása a ctnost patří k sobě a mají mnoho společného. Co není zároveň dobré, nemůže být krásné a naopak. Aplikován na člověka vyjadřuje ideál harmonického souladu a vyváženosti tělesné i duševní krásy a dobroty, ctnosti a statečnosti. V klasické době se používal jako označení dokonalého aristokrata, řeckého gentlemana. Friedrich Nietzsche označil tento klasický pohled za „apolinský“ (podle boha Apollóna) a proti němu postavil pohled „dionýský“ (podle boha Dionýsa), vášnivý a temný, k němuž měli blízko romantici.vý a temný, k němuž měli blízko romantici.
, Kalos kagathos (en grec ancien : καλὸς κἀγ … Kalos kagathos (en grec ancien : καλὸς κἀγαθός) est une expression idiomatique utilisée dans la littérature grecque antique. Cette locution est la forme abrégée de kalos kai agathos (καλὸς καὶ ἀγαθός), qui signifie littéralement « beau et bon ». Selon Bernard Sichère, le kalos kagathos était celui qui se hissait pleinement à la hauteur de sa dignité d'homme : l'homme grec « n'était pas un être moral ni un être psychologique, […] mais celui qui se trouvait depuis sa naissance jeté à l'être et dans l'être, là même où il avait à s'éprouver comme tenant ou non “le coup”. [Tenir le coup] se disait en désignant un tel homme comme kalos kai agathos, termes qui manifestent moins une particularité psychologique que le fait pour un humain d'être à la hauteur, c'est-à-dire de belle prestance et de bo, c'est-à-dire de belle prestance et de bo
, Kalos kagathos or kalokagathos (Ancient Gr … Kalos kagathos or kalokagathos (Ancient Greek: καλὸς κἀγαθός [kalòs kaːɡatʰós]), of which kalokagathia (καλοκαγαθία) is the derived noun, is a phrase used by classical Greek writers to describe an ideal of gentlemanly personal conduct, especially in a military context. Its use is attested since Herodotus and the classical period. The phrase is adjectival, composed of two adjectives, καλός ("beautiful") and ἀγαθός ("good" or "virtuous"), the second of which is combined by crasis with καί "and" to form κἀγαθός. by crasis with καί "and" to form κἀγαθός.
, Kalokagathia (καλοκαγαθία) é um conceito g … Kalokagathia (καλοκαγαθία) é um conceito grego derivado da expressão kalos kai agathos (καλός και αγαθός), que significa literalmente belo e bom, ou belo e virtuoso. Era como a antiga aristocracia ateniense se referia a si própria. O adjetivo kalos compreendia os conceitos de bondade, nobreza e beleza, e podia ser usado na descrição de seres animados ou inanimados. Agathos era usado sem conotações físicas ou estéticas, mas descrevia a ética ou a bravura de uma pessoa. Em torno do século IV a.C. adquiriu um significado político e implicava o dever da cidadania. Há, todavia, a interpretação de que Agathos poderia ser traduzido como o estado de "sentir-se bem" (e não como o bem ou o bom).entir-se bem" (e não como o bem ou o bom).
, Kalokagathia (altgriechisch καλοκἀγαθία ka … Kalokagathia (altgriechisch καλοκἀγαθία kalokagathía, abgeleitet aus der Krasis καλὸς κἀγαθός kalós kagathós von καλὸς καὶ ἀγαθός kalòs kaì agathós „schön und gut“) ist die Bezeichnung für ein griechisches Ideal der körperlichen und geistigen Vortrefflichkeit („Schönheit und Gutheit“). Der Begriff bezeichnet eine Verbindung von körperlicher Schönheit und geistigen Vorzügen, die als gesamthafte Vortrefflichkeit (Arete) der Person erscheint. Der Begriff spielt bei Sokrates, etwa in Platons Dialogen, oder mittelbar in Xenophons Memorabilien (III, 8) eine große Rolle. Im 5. Jahrhundert v. Chr. wurde der Begriff meist für Adlige verwendet, im 4. Jahrhundert v. Chr. allgemein für hervorragende Persönlichkeiten.gemein für hervorragende Persönlichkeiten.
, Калокагатія (дав.-гр. καλοκαγαθία, від дав.-гр. καλὸς καὶ ἀγαθός) — поняття давньогрецької естетики, що виражає ідеальне єднання фізичної краси та духовної досконалості — як ідеал виховання людини.
, Калокагати́я (также калокага́тия; др.-греч … Калокагати́я (также калокага́тия; др.-греч. καλοκαγαθία, от др.-греч. καλὸς καὶ ἀγαθός — «прекрасный и хороший», «красивый и добрый») — гармоничное сочетание физических (внешних) и нравственных (душевных, внутренних) достоинств, совершенство человеческой личности как идеал воспитания человека. А. Ф. Лосев разъясняет термин «калокагатия» следующим образом:ет термин «калокагатия» следующим образом:
, Kalokagathia (Oudgrieks: καλοκἀγαθία (Att., K.) was in de cultuur van het Oude Griekenland een begrip dat het verenigd ideaal van Goedheid en Schoonheid verwoordde.
, Kalokagatia, kalokagathia (stgr. καλοκαγαθ … Kalokagatia, kalokagathia (stgr. καλοκαγαθία kalokagathia, od καλὸς κἀγαθός kalos kagathos – dosł. „piękny i dobry”), właściwa forma kalokagathia – greckie pojęcie oznaczające połączenie dobra z pięknem. W tym samym znaczeniu, lecz jako καλὸς καὶ ἀγαθός lub καλὸς κἀγαθός występowało w dziełach Homera, Solona i Tukidydesa. Było ono odzwierciedleniem szlachetnego i etycznego postępowania. Pierwszą znaną z imienia osobą, która użyła tego pojęcia, był Ksenofont., która użyła tego pojęcia, był Ksenofont.
|
