| http://dbpedia.org/ontology/abstract
|
Erik II.a. Emune (eusk: 'Gogoangarria'; c. 1090 - Urnehoved, 1137ko irailaren 18a) Danimarkako erregea (1134-1137) izan zen. Erik I.aren semea. Rügen uharteko piraten kontra gudukatu eta Arkonako hiria hartu zuen. Laborari matxinada batean hil zuten.
, Érico, o Memorável (em dinamarquês: Erik I … Érico, o Memorável (em dinamarquês: Erik II Emune) (meados de 1090 — Ribe, 18 de setembro de 1137) foi rei da Dinamarca entre 1134 e 1137. Era filho ilegítimo de Érico I. Após o falecimento de Canuto Lavardo, assassinado por Magno Nilsson, filho de Nicolau I da Dinamarca, Érico II Emune se uniu aos partidários de seu irmão assassinados, dirigidos pela família de de Zelândia, para se opor à autoridade real. Foi derrotado e teve que fugir para a Noruega em 1133. O arcebispo de Lund, Asser, primo de Canuto Lavardo, prestou ajuda a Érico, e o imperador germânico Lotário II enfrentou o rei Nicolau I em 1134, em Halberstadt. Magno Nilsson teve que se render, pela primeira vez na história do reino, ao império. O exército de Érico II, que estava instalado em Lund, foi reforçado por 300 cavaleiros mercenários alemães que, em 4 de junho de 1134, em , perto de Skanör na Escânia, travou uma sangrenta batalha com o exército real, derrotando-o. Neste batalha morreu Magno Nilsson, junto com cinco bispos e vários nobres dinamarqueses. Nicolau I fugiu, refugiando-se no sul da Jutlândia, onde foi assassinado pelos seus habitantes em 25 de junho de 1135. Érico II foi reconhecido rei e, em recompensa, outorgou aos seus partidários os cargos e títulos dos falecidos. , sobrinho de Asser, foi nomeado bispo de Roskilde. Com o objetivos se assegurar-se no posto de rei, Érico Emune mandou executar, em 1135, com oito de seus filhos, seu irmão Haroldo Kesia, que tentava ascender ao trono na Jutlândia. Em meio a tudo isso, instalou-se um levante dos camponeses de Zelândia e o rei foi assassinado em Ribe. Em 1131, Érico II Emune se casou com Malfrida, filha de , viúva do rei Sigurdo I da Noruega, que a havia repudiado. Não teve mais que um filho legítimo, o futuro Sueno III nascido antes de 1125. o futuro Sueno III nascido antes de 1125.
, Erik II. Dánský (Erik II Emune, 1090? – 18. červenec 1137) byl králem Dánska v letech 1134 až 1137. Jeho přízvisko Emune znamená pamětihodný.
, Ерік II Пам'ятний (1100 — 18 вересня 1137) — король Данії у 1134–1137 роках.
, Эрик II Достопамятный (дат. Erik 2. Emune, 1090 — 18 сентября 1137, Рибе) – король Дании с 1134 года.
, Erik Emune, född omkring 1090, död 18 sept … Erik Emune, född omkring 1090, död 18 september 1137, kung av Danmark 1134–1137. Oäkta son till Erik Ejegod. Erik blev tidigt jarl på Lolland och lät 1131 utropa sig till kung, sedan hans halvbroder Knut Lavard blivit mördad av Magnus Nilsson. Först förlorade han flera slag, men till slut segrade han i det stora slaget vid Foteviken, i sydvästra Skåne, 1134, över sin farbror Nils och dennes son Magnus. Han fick då tillnamnet Emune, "den minnesvärde". Efter slaget vid Foteviken blev Erik Emune hyllad som kung på Sankt Libers hög vid Lund. Han tog Lund som säte och gjorde staden till Danmarks huvudstad. 1135 lät Erik avrätta sin halvbroder Harald Kesja och tio av dennes söner. 1136 anföll han Rügen, intog Jaromarsburg med templet Arkona och tvingade invånarna att för en kort tid anta kristendomen. Den 18 september 1137 mördades Erik på tinget i närheten av Ribe av stormannen Sorte Plov och blev begravd i Ribe domkyrka. Erik gifte sig 1130 med den ryska furstinnan Malmfrid av Kiev, dotter till storfurst Mstislav av Ryssland. Hon hade tidigare varit gift med den norske kungen Sigurd Jorsalafarare, men blivit förskjuten. Barn: 1.
* Sven Grate, utom äktenskapet. Barn: 1.
* Sven Grate, utom äktenskapet.
, Erik II, bijgenaamd Emune (de Onvergetelij … Erik II, bijgenaamd Emune (de Onvergetelijke) (ca. 1090 - 18 juli 1137) was koning van Denemarken van 1134 tot 1137. Erik Emune was een buitenechtelijke zoon van Erik I Immergoed. Erik huwde in 1130 met Malmfrid, een dochter van grootvorst Mastislav I van Kiev en prinses (dochter van Inge I van Zweden en Helena). Eerder was zij getrouwd geweest met Sigurd Magnusson (de Jeruzalem-ganger) ; met hem had ze een zoon, de latere koning Sven III (enkel in Seeland). Erik II was ook een halfbroer van Knoet Lavard, de vader van de latere koning Waldemar (I). Erik II kwam op de troon nadat hij koning Niels had verslagen in de. Erik was een harde en impopulaire heerser. Op de Urnehoved-Ding in 1137 werd hij door een lokale edelman, genaamd, neergestoken. Volgens een legende zou Sorteplov toestemming hebben gevraagd om Erik te mogen spreken. Hij zou op Erik toegelopen zijn met in de hand een speer waarvan de pijlpunt met een houtblok (kefli) was afgeschermd. Vermoedend, en in de hoop dat Erik onder zijn tenue geen pantserhemd (een soort veiligheidsvest) zou dragen, trapte hij de kefli van de speer en doorboorde Erik met zijn wapen. Erik III, een zoon van zijn zus Ragnhilde, zou de volgende koning van Denemarken worden. de volgende koning van Denemarken worden.
, Eric el Memorable —danès: Erik II Emune — … Eric el Memorable —danès: Erik II Emune — (c. 1090 – 18 de juliol del 1137) fou rei de Dinamarca entre 1134 i 1137. Eric era fill il·legítim del rei Eric I de Dinamarca, qui va governar Dinamarca del 1095 al 1103. Eric el Memorable es va rebel·lar contra el seu oncle , i va ser declarat rei el 1134. Va castigar el seu adversaris severament i recompensà generosament als seus seguidors. Fou mort per un subjecte el 1137, i promptament succeït pel seu nebot, Eric III.omptament succeït pel seu nebot, Eric III.
, Erico II Emune el Memorable (c. 1090 – 18 … Erico II Emune el Memorable (c. 1090 – 18 de julio de 1137), rey de Dinamarca de 1134 a 1137. Era hijo ilegítimo de Erico I de Dinamarca con una concubina desconocida. Tras el fallecimiento de Canuto Lavard, asesinado por Magnus Nilsson, hijo del rey Nicolás I de Dinamarca, Erico II Emune se unió a los partidarios de su hermanastro asesinado, dirigidos por la familia de Skjalm Hvide de , para oponerse a la autoridad real. Fue derrotado y tuvo que huir a Noruega en 1133. El arzobispo de Lund, Asser, primo hermano de Canuto Lavard, prestó ayuda a Erico y el emperador germánico Lotario II se enfrentó al rey Nicolás en 1134 en Halberstadt. Magnus Nilson tuvo que rendir vasallaje, por vez primera en la historia del reino, al Imperio. El ejército de Erico II Emune, que se había reunido en Lund, se vio reforzado por 300 caballeros mercenarios alemanes que el 4 de junio de 1134 infligió una sangrienta derrota en la batalla de Fotevik, cerca de en Escania, a las tropas reales, en la cual murió Magnus Nilsson junto con cinco obispos y numerosos nobles daneses. Nicolás I huyó, refugiándose en el Sur de Jutlandia, donde fue asesinado por los burgueses el 25 de junio de 1135. Erico II fue reconocido como rey y, en recompensa, otorgó a sus partidarios los cargos y títulos de los fallecidos. , sobrino del arzobispo de Asser, fue nombrado obispo de Roskilde. Con el fin de asegurar su posición, Erico Emune hizo ejecutar, en 1135, con ocho de sus hijos, a su hermanastro Harald Kesja que intentaba acceder al trono en Jutlandia. En medio de estas refriegas, estalló una rebelión de los campesinos de Selandia y el rey fue asesinado en Ribe el 18 de septiembre de 1137. En 1131 Erico II Emune se casó con Malmfrid, hija de Mstislav I de Kiev y primera esposa del rey Sigurd I de Noruega, que la había repudiado. No tuvo más que un hijo natural, el futuro Svend III, nacido antes de 1125.el futuro Svend III, nacido antes de 1125.
, Ο Ερρίκος Β΄ της Δανίας ή Ερρίκος ο Αλησμό … Ο Ερρίκος Β΄ της Δανίας ή Ερρίκος ο Αλησμόνητος (δαν. Erik II Emune, 1100 - 18 Σεπτεμβρίου 1137) ήταν βασιλιάς της Δανίας (1134-1137), νόθος γιος του Ερρίκου Α΄ της Δανίας. Επαναστάτησε εναντίον του θείου του Νιλς της Δανίας και μετά τη δολοφονία του ανακηρύχθηκε βασιλιάς (1134), τιμώρησε σκληρά τους αντιπάλους του και αντάμειψε τους υποστηρικτές του. Δολοφονήθηκε από κάποιον υπήκοό του και τον διαδέχτηκε ο ανιψιός του Ερρίκος Γ΄ της Δανίας.χτηκε ο ανιψιός του Ερρίκος Γ΄ της Δανίας.
, Eric II the Memorable (Danish: Erik II Emu … Eric II the Memorable (Danish: Erik II Emune; c. 1090 – 18 September 1137) was king of Denmark between 1134 and 1137. Eric was an illegitimate son of Eric I of Denmark, who ruled Denmark from 1095 to 1103. Eric the Memorable rebelled against his uncle Niels of Denmark, and was declared king in 1134. He punished his adversaries severely, and rewarded his supporters handsomely. He was killed by a subject in 1137 and was promptly succeeded by his nephew Eric III of Denmark.cceeded by his nephew Eric III of Denmark.
, Erik II yang Mengesankan (bahasa Denmark: … Erik II yang Mengesankan (bahasa Denmark: Erik II Emune; skt. 1090 – 18 September 1137) merupakan seorang antara 1134 dan 1137. Erik adalah putra tidak sah Raja Erik I dari Denmark dan seorang gundik yang tidak diketahui, yang bertakhta di Denmark pada 1095 hingga 1103. Ia diberikan beberapa pulau di Denmark oleh saudara tirinya, Knud Lavard, dan menjabat sebagai jarl di Møn, Lolland, dan Falster. Erik yang mengesankan menentang pamandanya, Niels dari Denmark, dan ia diumumkan sebagai raja pada 1134. Ia menjatuhi hukuman berat pada musuh-musuhnya dan memberi penghargaan besar kepada mereka yang mendukungnya. Ia tewas dibunuh oleh seorang bawahannya pada 1137 dan segera digantikan oleh keponakannya Erik III dari Denmark.n oleh keponakannya Erik III dari Denmark.
, Erik II Emune (1090 circa – 18 settembre 1137) fu re di Danimarca tra il 1134 e il 1137. Era un figlio illegittimo di Eric I di Danimarca. Il suo soprannome significa "il Memorabile".
, Erik II Emune (le Mémorable) fut roi de Danemark de 1134 à 1137.
, Eryk II Pamiętny (jęz. duń. Erik 2. Emune) … Eryk II Pamiętny (jęz. duń. Erik 2. Emune) (ur. ok. 1090, zm. 18 września 1137) – król Danii w latach 1134-1137 z dynastii Estridsenidów. Urodzony około 1090 r. Najmłodszy, nieślubny syn króla Danii Eryka I, zwanego Zawsze Dobry (duń. Ejegod), imię matki Eryka II nie jest znane. Jego starsi, przyrodni bracia to Kanut Lavard, Harald Włócznia i Benedykt. Ojciec Eryka II, król Eryk I w 1099 udał się na krucjatę do Ziemi Świętej, zmarł na Cyprze w 1103. Po śmierci Eryka I władzę w Danii przejął brat zmarłego króla – Niels zwany Starym, który odsunął od władzy Haralda Włócznię, wyznaczonego regentem na czas nieobecności Eryka I. Wydawało się, że synowie Eryka I pogodzili się z powstałą sytuację i uznali swego stryja za prawowitego władcę Danii, jednak zmieniło się to diametralnie, gdy w 1131 z ręki Magnusa Silnego (syna króla Nielsa, działającego z poduszczenia swego ojca) zginął Kanut Lavard, który zdobywszy w kraju własną pozycję stanowił zagrożenie dla planów dynastycznych króla Nielsa. Zabójstwo brata dało Erykowi II powód do wystąpienia przeciwko władzy Nielsa, od którego po zabójstwie bratanka odwróciła się część możnych i duchowieństwa. Jeszcze w tym samym 1131 roku, przy poparciu opozycji i za zgodą cesarza Lotara III, Eryk II został koronowany na antykróla. W ten sposób w Danii rozgorzała wojna domowa pomiędzy Erykiem II z jednej strony a z drugiej królem Nielsem i jego synem Magnusem (którego żoną notabene była Ryksa, córka Bolesława III Krzywoustego). Eryka II wspomogły wojska niemieckie i hrabiów Holsztynu, ale cesarz po zawarciu pokoju z Nielsem wycofał swoje poparcie dla Eryka, który musiał uchodzić do Norwegii. W 1134 papież Innocenty II odebrał niezależność Kościołowi duńskiemu i mimo sprzeciwów króla Nielsa podporządkował duńską prowincję kościelną niemieckiemu arcybiskupstwu w Bremie, konsekwencją tego było odwrócenie się arcybiskupa Assera od króla Nielsa i udzielenie poparcia Erykowi II. W tym samym roku Eryk powrócił do Danii i w pokonał wojska Nielsa Starego (4 czerwca 1134). Po przegranej bitwie, gdzie zginął Magnus Silny, król Niels zbiegł do Szlezwiku, gdzie 25 czerwca 1134 został zamordowany, niewątpliwie na polecenie Eryka II. Podczas bitwy pod Fodwig do niewoli Eryka II dostał się również jego przyrodni brat Harald Włócznia, który wcześniej został adoptowany przez Nielsa i ustanowiony współrządcą królestwa. Po wygranej bitwie i śmierci Nielsa, Eryk nie chciał popełniać błędu swego stryja i postanowił pozbyć się możliwych konkurentów do władzy. Na jego polecenie w 1135 Harald Włócznia i jego 8 synów zostało zamordowanych. Po opanowaniu sytuacji w kraju Eryk II złożył hołd lenny cesarzowi Lotarowi III (1135), w zamian za co uzyskał legalizację swej władzy. W kolejnych latach Eryk skierował ekspansję duńską na Rugię i Pomorze Zachodnie, gdzie za namową arcybiskupa Lund Assera usiłował zaprowadzić chrześcijaństwo, a także podjął nieskuteczną próbę narzucenia swego zwierzchnictwa królestwu Norwegii, gdzie toczyły się bratobójcze walki po śmierci króla Sigurda I Krzyżowca (Eryk był żonaty z Malmfrydą, będącą wcześniej żoną Sigurda). Mimo że Erykowi nie udało się trwale opanować Rugii, to król nadal był zainteresowany podbojem słowiańskiego Połabia oraz ziem współczesnego Pomorza Zachodniego, które od niedawna podlegały Polsce. Dlatego udzielił poparcia saksońskiemu margrabiemu Albrechtowi Niedźwiedziowi podczas prowadzonego podboju ziem Słowian połabskich. Taka polityka króla spowodowała dwie odwetowe wyprawy morskie Słowian na tereny królestwa Danii. Pierwsze starcie miało miejsce we wrześniu 1135, kiedy to połączone siły Ranów i Pomorzan zaatakowały flotę Eryka II, która na sam widok okrętów przeciwnika rozproszyła się bez walki, a wśród uciekających był również okręt króla. Kolejne starcie miało miejsce w 1137, wówczas Eryk uzyskał pomoc okrętów norweskich i zebrał swą flotę u wybrzeży obecnej Szwecji. Wiedząc o tym, Pomorzanie pod wodzą księcia Racibora I (lennika Bolesława III Krzywoustego) zaatakowali i zniszczyli okręty Eryka II i Norwegów, a potem złupili duńskie wybrzeża. Dręczony niepowodzeniami Eryk II musiał zmagać się z silną opozycją wśród swych poddanych, tym bardziej, że wedle duńskich zwyczajów zachowanie króla w czasie pierwszej bitwy morskiej z Pomorzanami (ucieczka z miejsca bitwy) mogło być podstawą prawną do pozbawienia go tronu. Chcąc spacyfikować antykrólewskie nastroje w kraju, wywołane m.in. niszczycielskimi najazdami Pomorzan, Eryk II zwołał wiec (por. ting). Jednak rządy Eryka II były coraz bardziej niepopularne i podczas wiecu, 18 września 1137 król został zamordowany przez jednego z duńskich rycerzy. Po śmierci Eryka II władzę w Danii objął Eryk III Jagnię, po kądzieli wnuk króla Eryka I. Żoną Eryka II była poślubiona w 1130 wspomniana wyżej Malmfryda (zm. po 1137), księżniczka ruska, córka wielkiego księcia kijowskiego Mścisława (zm. 1132), której pierwszym mężem był król Norwegii Sigurd I Krzyżowiec, z którym rozwiodła się w 1128 z powodu choroby umysłowej Sigurda I. Królewska para nie miała dzieci.Pozamałżeńskim dzieckiem Eryka II i jego nałożnicy imieniem Thunna był Swen III Grade, król Danii w latach 1146-1157. III Grade, król Danii w latach 1146-1157.
, Erik II. Emune, der Erinnerungswürdige, (* um 1100; † 18. September 1137 auf einer Thingversammlung in Umehoved bei Aabenraa) war von 1134 bis 1137 König von Dänemark.
, (令人難忘的) 埃里克二世（丹麥語：Erik II Emune；約1090年－113 … (令人難忘的) 埃里克二世（丹麥語：Erik II Emune；約1090年－1137年7月18日），丹麥國王（1134年－1137年在位）。祖父是丹麥國王斯文二世，丹麥國王埃里克一世的私生子。 埃里克二世約於1090年出生，是埃里克一世與不知名婦人所生的孩子。1131年，當埃里克一世的嫡子克努特·拉瓦德被叔父尼爾斯的兒子強人馬格努斯所謀殺。身為同父異母弟弟的埃里克二世起兵謀反，並於同年在斯科訥成為敵對國王。1134年，埃里克二世在德意志僱傭兵的幫助下終於打敗尼爾斯，尼爾斯於同年逝世。埃里克二世在斯科訥自稱國王，並以隆德為首都。 當埃里克二世擊敗了另一位同父異母弟弟哈拉爾及其子奧拉夫後，他開始穩定他的統治，重賞自己的支持者，但是他對於敵人卻是不留餘地，成為一位苛刻而又不受歡迎的國王。1137年7月18日，埃里克二世被一名貴族所殺，被葬於里伯主教座堂。他的外甥埃里克·哈康松繼承王位。8日，埃里克二世被一名貴族所殺，被葬於里伯主教座堂。他的外甥埃里克·哈康松繼承王位。
, 에리크 2세(덴마크어: Erik II, 1090년경~1137년 9월 18일)는 덴마크의 국왕(재위: 1134년~1137년)이다. 인상적인 에리크 2세(덴마크어: Erik II Emune 에리크 에무네[*])라는 별칭으로 부르기도 한다.
|
| rdfs:comment |
Erik II yang Mengesankan (bahasa Denmark: … Erik II yang Mengesankan (bahasa Denmark: Erik II Emune; skt. 1090 – 18 September 1137) merupakan seorang antara 1134 dan 1137. Erik adalah putra tidak sah Raja Erik I dari Denmark dan seorang gundik yang tidak diketahui, yang bertakhta di Denmark pada 1095 hingga 1103. Ia diberikan beberapa pulau di Denmark oleh saudara tirinya, Knud Lavard, dan menjabat sebagai jarl di Møn, Lolland, dan Falster. Erik yang mengesankan menentang pamandanya, Niels dari Denmark, dan ia diumumkan sebagai raja pada 1134. Ia menjatuhi hukuman berat pada musuh-musuhnya dan memberi penghargaan besar kepada mereka yang mendukungnya. Ia tewas dibunuh oleh seorang bawahannya pada 1137 dan segera digantikan oleh keponakannya Erik III dari Denmark.n oleh keponakannya Erik III dari Denmark.
, Erik Emune, född omkring 1090, död 18 sept … Erik Emune, född omkring 1090, död 18 september 1137, kung av Danmark 1134–1137. Oäkta son till Erik Ejegod. Erik blev tidigt jarl på Lolland och lät 1131 utropa sig till kung, sedan hans halvbroder Knut Lavard blivit mördad av Magnus Nilsson. Först förlorade han flera slag, men till slut segrade han i det stora slaget vid Foteviken, i sydvästra Skåne, 1134, över sin farbror Nils och dennes son Magnus. Han fick då tillnamnet Emune, "den minnesvärde". Barn: 1.
* Sven Grate, utom äktenskapet. Barn: 1.
* Sven Grate, utom äktenskapet.
, Eryk II Pamiętny (jęz. duń. Erik 2. Emune) … Eryk II Pamiętny (jęz. duń. Erik 2. Emune) (ur. ok. 1090, zm. 18 września 1137) – król Danii w latach 1134-1137 z dynastii Estridsenidów. Urodzony około 1090 r. Najmłodszy, nieślubny syn króla Danii Eryka I, zwanego Zawsze Dobry (duń. Ejegod), imię matki Eryka II nie jest znane. Jego starsi, przyrodni bracia to Kanut Lavard, Harald Włócznia i Benedykt. Kanut Lavard, Harald Włócznia i Benedykt.
, Ерік II Пам'ятний (1100 — 18 вересня 1137) — король Данії у 1134–1137 роках.
, Erik II Emune (1090 circa – 18 settembre 1137) fu re di Danimarca tra il 1134 e il 1137. Era un figlio illegittimo di Eric I di Danimarca. Il suo soprannome significa "il Memorabile".
, (令人難忘的) 埃里克二世（丹麥語：Erik II Emune；約1090年－113 … (令人難忘的) 埃里克二世（丹麥語：Erik II Emune；約1090年－1137年7月18日），丹麥國王（1134年－1137年在位）。祖父是丹麥國王斯文二世，丹麥國王埃里克一世的私生子。 埃里克二世約於1090年出生，是埃里克一世與不知名婦人所生的孩子。1131年，當埃里克一世的嫡子克努特·拉瓦德被叔父尼爾斯的兒子強人馬格努斯所謀殺。身為同父異母弟弟的埃里克二世起兵謀反，並於同年在斯科訥成為敵對國王。1134年，埃里克二世在德意志僱傭兵的幫助下終於打敗尼爾斯，尼爾斯於同年逝世。埃里克二世在斯科訥自稱國王，並以隆德為首都。 當埃里克二世擊敗了另一位同父異母弟弟哈拉爾及其子奧拉夫後，他開始穩定他的統治，重賞自己的支持者，但是他對於敵人卻是不留餘地，成為一位苛刻而又不受歡迎的國王。1137年7月18日，埃里克二世被一名貴族所殺，被葬於里伯主教座堂。他的外甥埃里克·哈康松繼承王位。8日，埃里克二世被一名貴族所殺，被葬於里伯主教座堂。他的外甥埃里克·哈康松繼承王位。
, Eric el Memorable —danès: Erik II Emune — … Eric el Memorable —danès: Erik II Emune — (c. 1090 – 18 de juliol del 1137) fou rei de Dinamarca entre 1134 i 1137. Eric era fill il·legítim del rei Eric I de Dinamarca, qui va governar Dinamarca del 1095 al 1103. Eric el Memorable es va rebel·lar contra el seu oncle , i va ser declarat rei el 1134. Va castigar el seu adversaris severament i recompensà generosament als seus seguidors. Fou mort per un subjecte el 1137, i promptament succeït pel seu nebot, Eric III.omptament succeït pel seu nebot, Eric III.
, Erik II, bijgenaamd Emune (de Onvergetelij … Erik II, bijgenaamd Emune (de Onvergetelijke) (ca. 1090 - 18 juli 1137) was koning van Denemarken van 1134 tot 1137. Erik Emune was een buitenechtelijke zoon van Erik I Immergoed. Erik huwde in 1130 met Malmfrid, een dochter van grootvorst Mastislav I van Kiev en prinses (dochter van Inge I van Zweden en Helena). Eerder was zij getrouwd geweest met Sigurd Magnusson (de Jeruzalem-ganger) ; met hem had ze een zoon, de latere koning Sven III (enkel in Seeland). Erik II was ook een halfbroer van Knoet Lavard, de vader van de latere koning Waldemar (I).e vader van de latere koning Waldemar (I).
, Erik II. Dánský (Erik II Emune, 1090? – 18. červenec 1137) byl králem Dánska v letech 1134 až 1137. Jeho přízvisko Emune znamená pamětihodný.
, Eric II the Memorable (Danish: Erik II Emu … Eric II the Memorable (Danish: Erik II Emune; c. 1090 – 18 September 1137) was king of Denmark between 1134 and 1137. Eric was an illegitimate son of Eric I of Denmark, who ruled Denmark from 1095 to 1103. Eric the Memorable rebelled against his uncle Niels of Denmark, and was declared king in 1134. He punished his adversaries severely, and rewarded his supporters handsomely. He was killed by a subject in 1137 and was promptly succeeded by his nephew Eric III of Denmark.cceeded by his nephew Eric III of Denmark.
, Erik II. Emune, der Erinnerungswürdige, (* um 1100; † 18. September 1137 auf einer Thingversammlung in Umehoved bei Aabenraa) war von 1134 bis 1137 König von Dänemark.
, Erik II Emune (le Mémorable) fut roi de Danemark de 1134 à 1137.
, Erik II.a. Emune (eusk: 'Gogoangarria'; c. 1090 - Urnehoved, 1137ko irailaren 18a) Danimarkako erregea (1134-1137) izan zen. Erik I.aren semea. Rügen uharteko piraten kontra gudukatu eta Arkonako hiria hartu zuen. Laborari matxinada batean hil zuten.
, 에리크 2세(덴마크어: Erik II, 1090년경~1137년 9월 18일)는 덴마크의 국왕(재위: 1134년~1137년)이다. 인상적인 에리크 2세(덴마크어: Erik II Emune 에리크 에무네[*])라는 별칭으로 부르기도 한다.
, Ο Ερρίκος Β΄ της Δανίας ή Ερρίκος ο Αλησμό … Ο Ερρίκος Β΄ της Δανίας ή Ερρίκος ο Αλησμόνητος (δαν. Erik II Emune, 1100 - 18 Σεπτεμβρίου 1137) ήταν βασιλιάς της Δανίας (1134-1137), νόθος γιος του Ερρίκου Α΄ της Δανίας. Επαναστάτησε εναντίον του θείου του Νιλς της Δανίας και μετά τη δολοφονία του ανακηρύχθηκε βασιλιάς (1134), τιμώρησε σκληρά τους αντιπάλους του και αντάμειψε τους υποστηρικτές του. Δολοφονήθηκε από κάποιον υπήκοό του και τον διαδέχτηκε ο ανιψιός του Ερρίκος Γ΄ της Δανίας.χτηκε ο ανιψιός του Ερρίκος Γ΄ της Δανίας.
, Эрик II Достопамятный (дат. Erik 2. Emune, 1090 — 18 сентября 1137, Рибе) – король Дании с 1134 года.
, Erico II Emune el Memorable (c. 1090 – 18 … Erico II Emune el Memorable (c. 1090 – 18 de julio de 1137), rey de Dinamarca de 1134 a 1137. Era hijo ilegítimo de Erico I de Dinamarca con una concubina desconocida. Tras el fallecimiento de Canuto Lavard, asesinado por Magnus Nilsson, hijo del rey Nicolás I de Dinamarca, Erico II Emune se unió a los partidarios de su hermanastro asesinado, dirigidos por la familia de Skjalm Hvide de , para oponerse a la autoridad real. Fue derrotado y tuvo que huir a Noruega en 1133. El arzobispo de Lund, Asser, primo hermano de Canuto Lavard, prestó ayuda a Erico y el emperador germánico Lotario II se enfrentó al rey Nicolás en 1134 en Halberstadt. Magnus Nilson tuvo que rendir vasallaje, por vez primera en la historia del reino, al Imperio.mera en la historia del reino, al Imperio.
, Érico, o Memorável (em dinamarquês: Erik I … Érico, o Memorável (em dinamarquês: Erik II Emune) (meados de 1090 — Ribe, 18 de setembro de 1137) foi rei da Dinamarca entre 1134 e 1137. Era filho ilegítimo de Érico I. Após o falecimento de Canuto Lavardo, assassinado por Magno Nilsson, filho de Nicolau I da Dinamarca, Érico II Emune se uniu aos partidários de seu irmão assassinados, dirigidos pela família de de Zelândia, para se opor à autoridade real. Em 1131, Érico II Emune se casou com Malfrida, filha de , viúva do rei Sigurdo I da Noruega, que a havia repudiado.gurdo I da Noruega, que a havia repudiado.
|
